مقایسه انواع سمعک ها

“سنسور مخصوص آنالیز صداها است که در کنار سنسور حرکت کمک می کند تا سمعک بهترین حالت تنظیمی را برای کاربر سمعک فراهم آورد.”

“درون سمعک سنسور است که وضعیت حرکت یا تکان خوردن کاربر سمعک را می فهمد و بر طبق اینکه کاربر سمعک در حال راه رفتن یا دویدن است، صداهای محیطی را پردازش و تقویت می کند تا فرد بتواند فضای سه بعدی از دنیای بیرون را تجربه کند. شنیدن برای حالتی که کاربر ثابت ایستاده و در حال گوش دادن به حرف های فردی است که روبروی او قرار دارد با حالتی که مشغول راه رفتن است و مشغول گوش دادن به حرف های فردی است که در کنار او راه می رود. این دو حالت فرق می کند و سمعک هوشمند می فهمد که فرد در کدام وضعیت قرار دارد و بهترین تنظیم و تقویت صداها باید چگونه باشد. فناوری بی رقیبی که در دنیا فقط در دستان شرکت زیمنس است.”

تقریبا تمامی کاربران سمعک شاکی از کیفیت صدای خودشان به صورت پیچش صدا، بلند بودن صدا یا اکویی بودن صدای خود در اثر تقویت با سمعک خودشان هستند. در قدیم، برای اینکه صدای کاربران سمعک آنها را آزار ندهد، ما مجبور بودیم که صدای سمعک را کم کنیم تا بدین وسیله صدای فرد آزاردهنده نباشد. این کار ممکن بود موثر باشد ولی باعث می شد صداهای ضعیف محیطی دیگر که لازم بود کاربر سمعک بشنود، شنیده نشود و کاربر سمعک مجبور بود شنیدن صداهای دیگر با زجر بلند شنیدن صدای خودش را انتخاب کند و یا اینکه راحتی صدای خودش را با زجر نشنیدن صداهای محیطی دیگر انتخاب کند. هر دو انتخاب برای کاربر سمعک زجرآور بود. ولی اکنون با فناوری بی رقیب زیمنس، کاربران به راحتی می توانند صداهای اطراف را در حد نیاز خود و به صورت کامل بشنوند، بدون اینکه صدای خودشان آنها را آزار دهد. انتخابی که دیگر زجرآور نیست. این فناوری الهام گرفته از یکی از نعمت های طبیعی خدادادی است که حاصل سال ها تحقیق و توسعه و زحمات دانشمندان با حیطه های تخصصی مختلف پزشکی و مهندسی در شرکت پر افتخار زیمنس بوده است. سمعک هایی که مجهز به این فناوری هستند، می توانند لحظه ای را که خود کاربر مشغول حرف زدن است، شناسایی کنند و تنظیمات خود را طوری تغییر دهند که صدای فرد برایش آزاردهنده نباد و مواقعی که دیگران صحبت می کنند را نیز تشخیص می دهند و تنظیمات را به حالتی در می آورند که کاربر بتواند صدای دیگران را راحت بشنود. با این فناوری، کاربر می تواند صدای خودش را همچون حالت طبیعی و بدون زجر بشنود. این فناوری کمک زیادی به استفاده ی مداوم روزانه به کاربران سمعک کرده است. استفاده ی مداوم سمعک باعث جلوگیری از کاهش عملکرد عصب شنوایی، کاهش عملکرد پردازشی مغز و باعث جلگیری از زوال عقلی یا آلزایمر می شود!

کانال پردازشی معبر پردازش صدا می باشد و صداها پس از تقویت در باندهای فرکانسی مختلف وارد کانال پردازشی می شوند. هر کانال پردازشی، پردازش خاص خودش را دارد و مستقل از کانال های دیگر است چون بنا به نیازهای شنوایی کاربر و محیط های صوتی مختلفی که کاربر در آنها مشغول شنیدن خواهد بود، صداهای مختلف باید به صورت گوناگون و متفاوت از هم پردازش شوند. هر چقدر تعداد کانال های پردازشی سمعکی بیشتر باشد،صدای سمعک بهتر و با کیفیت تر خواهد بود.

کاربر سمعک بسته به اینکه در چه محیط صوتی و با چه شرایط صوتی قرار می گیرد، ممکن است نیاز به شنیدن متفاوت داشته باشد. شنیدن با سمعک در جای آرام متفاوت از جاهای شلوغ است. به همین علت، میزان و نوع تقویت سمعک بسته به جایی که فرد قرار دارد، باید تغییر کند. برنامه ی سمعک به فرد کمک می کند تا با قرار گرفتن در هر محیط صوتی، برنامه ی دلخواه و متناسب با آن محیط صوتی که از سوی ادیولوژیست برای کاربر سمعک در سمعک او برنامه ریزی شده است را انتخاب کند تا بتواند در آن محیط به نحو عالی بشنود. این عین حالتی است که فرد برای هر محیط صوتی یک سمعک متفاوت با ویژگی های متفاوت و خاص آن محیط داشته باشد و خودش آن را انتخاب کند، دقیقا عین تلویزیون که فرد بنا به میل و دلخواه خود، شبکه و برنامه ی تلویزیونی مورد نظرش را انتخاب می کند، می تواند برنامه ی سمعک را نیز در هر محیطی تغییر دهد و شنیدن متفاوت را تجربه کند. هر چقدر تعداد برنامه های یک سمعک بیشتر باشد، کاربر سمعک انتخاب های متنوع و زیادی را خواهد داشت و در جاهای مختلف می تواند شنیدن متناسب با نیازش را تجربه کند.

شنیدن با سمعک باید برای کاربر تا حد امکان راحت و بی درد سر باشد. این مساله در جاهای شلوغ اهمیت زیادی دارد. وقتی کاربر در محیط سوتی قرار می گیرد که علاوه بر گفتار مورد نظر او، نویز، سر و صدا و دیگر صداهای گفتاری مزاحم هستند، سمعک با هوش مصنوعی خودش محیط صوتی را آنالیز کرده و همچون رهبر یک ارکستر به عوامل پردازشی مختلف سمعک (همچون جهت داری، حذف نویز و میزان تقویت) دستور می دهد که هر کدام به چه شکلی و چقدر کار کنند. درست عین یک مربی فوتبال که حرکات تیم مقابل را آنالیز می کند و بهترین تاکتیک و شیوه را اتخاذ می کند تا به هدف خودش برسد، سمعک نیز با آنالیز محیط صوتی و دستوراتی که متعاقب آن به عوامل پردازشی خودش می دهد، بهترین شنوایی را برای کاربر فراهم می سازد. بدین وسیله در عین اینکه کاربر راحت می شنود، صدای گفتار مورد نظرش را می شنود. این اولین فناوری در سمعک است که در تحقیقات بالینی شنوایی و شناختی مغز با ثبت امواج مغزی نشان داده شده است که باعث می شود مغز فرد در جاهای شلوغ دچار سردرگمی نشود و بدون زحمت بشنود. این گزینه باعث می شود شنوایی راحت و بی زحمتی برای کاربران فراهم آید، نیازی که تا همین چند سال پیش برطرف کردن آن آرزوی دست نیافتنی بود.

“گوش دادن به موسیقی بخش اجتناب ناپذیری از زندگی آدمیان امروزی شده است. موسیقی مشخصات و ویژگی های صوتی خاص خودش را دارد و متفاوت با گفتار و دیگر صداها است. برای اینکه کاربر سمعک بتواند موسیقی را با کیفیت بسیار بالا و در حد اعلی بشنود نیاز به پردازش های خاص موسیقی است. حتی ویژگی های صوتی موسیقی زنده با موسیقی ضبط شده فرق می کند. اگر خود کاربر هم نوازنده ی موسیقی باشد، باید شرایط تقویت صدای موسیقی که اون می نوازد متفاوت تر از حالتی باشد که او به موسیقی دیگران (ضبط شده یا موسیقی زنده ی در حال اجرا) گوش می دهد. سمعک هوشمند می تواند طوری برنامه ریزی شود که فرد با قرارگیری در هر کدام از این سه حالت موسیقی: زنده، ضبط شده یا در حال نواختن توسط خودش، بتواند بهترین کیفیت موسیقی را تجربه کند. هر چقدر رده ی عملکردی سمعک بالاتر باشد، کل این سه نوع موسیقی را خواهد شناخت و برای هر کدام تقویت خاص خودش را اعمال خواهد کرد. با پایین آمدن رده ی عملکردی سمعک، فقط امکان شناخت یک نوع موسیقی و تقویت آن وجود دارد. ”

“گوش دادن به مکالمات تلفن یکی از نیازهای اساسی کاربران سمعک است. سمعک های هوشمند کنونی دارای قابلیت بسیار بالایی برای تلفن هستند، به گونه ای که وقتی کاربر گوشی تلفن را نزدیکی سمعکش قرار می دهد، سمعک به صورت خودکار امواج مغناطیسی گوشی تلفن را شناخته و وارد مدار مخصوص تلفن می شود و بدین وسیله مکالمات تلفن به صورت بی سیم و از طریق امواج مغناطیسی به سمعک رفته و بعد از تقویت به گوش فرد ارایه می گردد. این کار باعث می شود فرد در جاهای شلوغ فقط صدای تلفن را بشنود و بتواند از گفتگوی فرد پشت خط آگاه شود. همچنین چون سمعک های کنونی به صورت بی سیمی با همدیگر ارتباط برقرار می کنند، صدای تفن از یک سمعک به صورت همزمان و بدون تاخیر به سمعک دوم ارسال می گردد و باعث می شود کاربر به صورت دو گوشی و استریو بشنود. این کار باعث می شود فرد در شلوغ ترین جاها بدون هیچ زحمتی و خیلی راحت بشنود، بهتر از افرادی که شنوایی سالمی دارند و در جاهای شلوغ باید گوش دیگر خود را بگیرند تا بتوانند بفهمند فرد پشت خط چه می گوید. با سمعک های هوشمند کنونی، بهتر از افراد سالم مکالمات تلفنی را بشنوید.”

“گوش دادن در جاهایی که صدا می پیچد و اکو وجود دارد، برای افراد کم شنوا بسیار سخت است. به محیط هایی که صدا درون آن می پیچد و اکو وجود دارد، محیط بازآوا گفته می شود. محیط بازآوا شامل محیط های سربسته ای می شود که درون آنها صدا می پیچد همچون سالن های تئاتر، سالن های موسیقی، سالن ها، سالن های سخنرانی رستوران ها و ساختمان هایی که تا سقف کاشی یا سنگ شده اند. در محیط های بازآوا دو نوع صدا وجود دارد: صدای مستقیم و اصلی که از منبع صوتی می آید و صداهای برگشتی و اکو که در اثر برخورد صدای اصلی به دیواره ها و برگشت و انعکاس از آن ها ایجاد می شود. ترکیب صداهای برگشتی با صدای اصلی منجر به اختلال در درک صدای اصلی در افراد کم شنوا و کاربران سمعک می شود. سمعک های هوشمند کنونی قادرند در جاهای بازآوا صداهای برگشتی را شناسایی کرده و آن ها را کم کنند و بدین وسیله فرد فقط صدای اصلی را بشنود. این فناوری به نوعی محافظت از کاربر سمعک در برابر صداهای بازآوا و برگشتی است.”

“سمعک کراس یا بایکراس برای آن دسته از افرادی می باشد که یک گوش آنان به طور کامل ناشنوا است، به گونه ای که با زدن سمعک بهبودی حاصل نمی یابد و گوش دیگر سالم و یا دچار کم شنوایی است و با زدن سمعک درست می شود. در گوش کاملا ناشنوا سمعکی به نام کراس قرار می گیرد و صداها را دریافت می کند و از طریق ارتباط بی سیمی بسیار پیشرفته ای به سمعک دیگری می فرستد که بر روی گوش سالم یا درای کم شنوایی قابل تقویت قرار دارد و بدین وسیله فرد می تواند تمامی صداها را بشنود، حتی صداهایی که از سمت گوش کاملا ناشنوایش می آید. ”

“سمعک های کنونی مجهز به ویژگی هستند که می توانند صداهای دریافتی از جهات و زوایای مختلف را شکار کنند و به جهت خاصی حساس از بقیه ی جهات باشند. به این سمعک ها سمعک های جهت دار گفته می شود. سمعک های جهت دار می توانند طوری تنظیم شوند که به صداهای روبرویی حساس تر از بقیه ی زوایای دیگر باشند و به همین خاطر، کاربر سمعک می تواند در مکان های شلوغ همچون بانک ها، مهمانی ها، سالن های انتظار، صداهاییی که از روبرو و جلوی او می آید را بهتر بشنود و صداهای پشت سری و یا طرفین را نشنود و یا کمتر از صداهای جلویی بشنود. بدین وسیله کاربر سمعک قادر می شود تمامی گفتار افراد روبروی خود را بشنود. صدایی که دریافت می شود به نواحی فرکانسی مختلفی تقسیم و دسته بندی می شود و هر کانال پردازشی بر روی ناحیه ی فرکانسی خاصی تمرکز کرده و به آنالیز صداها در آن ناحیه ی فرکانسی می پردازد و هر جا که صدای مزاحم (نویز) و یا سر و صدا باشد را کم کرده و هر کجا که صدای گفتار مورد نظر باشد، افزایش و ارتقا می دهد. بدین وسیله، صدایی که فرد در نهایت کار می شنود، عاری از نویز است و به راحتی می تواند گفتار روبروی خود را بشنود. هر چقدر تعداد کانال های پردازشی جهت داری یک سعک بیشتر باشد، خلوص صدا و کیفیت آن افزایش می یابد و نویز کمتری به گوش می رسد.”

“برای اینکه سمعکی ویژگی جهت داری را داشته باشد، باید دو تا میکروفن داشته باشد. این امر برای سمعک های پشت گوشی مساله ی خاصی نیست چون جا و فضا درون سمعک برای قرارگیری هر دو میکروفن به اندازه ی کافی وجود دارد، ولی برای سمعک های داخل گوشی نامریی مساله ساز است چون سمعک داخل گوشی نامریی باید تا حد امکان کوچک و ریز باشد و نباید بزرگ ساخته شود. به همین علت امکان جهت داری در سمعک های نامریی نیست ولی به کمک فناوری بسیار پیشرفته و بی رقیب ارتباط بی سیمی گوش به گوش زیمنس که امکان ارتباط سریع و بدون تاخیر دو سمعک گوش راست و چپ را فراهم کرده است و به کمک پردازش های سریعی که بین سمعک ها رخ داده و رد و بدل می شود، میکروفن سمعک سمت راست به صورت مجازی در کنار میکروفن سمعک سمت چپ قرار می گیرد و بدین وسیله دو میکروفن در یک گوش و در کنار هم قرار می گیرند و همین واقعه برای سمعک سمت راست رخ می دهد و بدین وسیله نه تنها دو میکروفن در هر سمت وجود دارد، بلکه جمعا چهار تا میکروفن وجود دارد و جهت داری ورای حالت واقعی پدید می آید. بدین ترتیب، جهت داری در سمعک های نامریی پدید می آید ولی فقط با یک میکروفن! آیا شگفت آور نیست؟!”

“جهت داری سمعک باعث می شود فقط صداهای روبرو که مد نظر کاربر سمعک است دریافت و شنیده شود. این حالت کمک شایانی به فرد در شنیدن در مکان های شلوغ می کند، به ویژه در شرایطی همچون مهمانی ها، مکان های اجتماعی شلوغ و مکان های پر ازدحام. هر چقدر بازه ی حساسیت جهت داری باریک تر باشد، کاربر فقط صدای فردی را که دقیقا در روبروی او است، می شنود و صداهای پشتی و کناری را نه تنها نمی شنود، بلکه صداهایی که در روبروی او و نزدیک به فرد مورد نظر هستند را نیز کمتر می شنود. به این فناوری جهت داری باریک گفته می شود. این ویژگی وقتی به حد اعلای خود می رسد که فرد دو تا از این نوع سمعک ها را بزند، یعنی ه صورت دو گوشی استفاده کند.”

“جهت داری در سمعک توسط میکروفون های خاصی برآورده می شود. ای میکروفون ها درون سمعک با آرایش خاصی قرار داده شده اند تا بتوانند به جهات خاصی حساس تر باشند. فناوری میکروفن های جهت دار بسیار پیچیده و پیشرفته است و برای اینکه جهت داری در حد اعلای خودش برآورده شود باید فناوری میکروفن به کار رفته درون سمعک پیشرفته تر باشد، هر چه این فناوری پیشرفته تر باشد، جهت داری سمعک بهتر می گردد و در نتیجه فرد صداهای مد نظرش را بهار خواهد شنید.”

“سمعک های جهت داری که مجهز به قابلیت تمرکز بر روی گفتار هستند، محیط صوتی اطراف کاربر را اسکن کرده و صداها را آنالیز می کنند و به دنبال صداهای گفتار در کل زاویه ی 360 درجه ی اطراف کاربر هستند و وقتی صدای گفتار را در هر زاویه ای تشخیص دهند، به صورت خودکار به آن زاویه تمرکز کرده و فقط به آن زاویه ی حساس می شوند و هر صدای گفتاری که از آن زاویه بیاید را شکار کرده و دریافت می کنند. این امر باعث می شود که فرد بتواند تمامی صداهای گفتاری نزدیکش را از هر زاویه و جهتی که بیاید، بشنود، آنهم بدون اینکه سرش را بچرخان و یا در جهت خاصی قرار بگیرد. او با این فناوری می تواند از گفتار تمامی افراد قرار گرفته در تمامی زوایا آگاهی یابد و تمامی گفتارها را بفهمد. برای برخورداری از این نعمت فناوری زیمنس نیاز به استفاده ی سمعک ها به صورت دو گوشی است تا اطلاعات سمعک بین همدیگر به صورت بی سیم و با سرعت بالایی رد و بدل و مخابره شود تا دقت سمعک ها در یافتن زاویه ی درست گفتار آمده و شکار آن به طرز شگفت انگیزی افزایش یابد.”

اینکه سمعک جهت دار باشد، به معنی اتمام کار نیست و صرفا جهت دار بودن سمعک کافی نیست. باید علاوه بر جهت دار، بتواند بر روی صداهای گفتار که از زوایای مختلف می آید تمرکز کند. برای کاربران سمعک مهم آن است که بتوانند صداهای گفتاری را از تمامی جهات بشنوند و درک کنند. فناوری تمرکز بر گفتار برای برآورده شدن این نیاز کاربران می باشد و به صورت خودکار عمل می کند و محیط صوتی فرد را اسکن و آنالیز می کند و بر سمتی که گفتار می آید تمرکز می کند. این جهت ممکن است سمت راست، چپ، پشت سر فرد و یا جلوی او باشد. بدین وسیله او قادر است هر گفتاری را که می خواهد بشنود، بدون هیچگونه نگرانی. هر چقدر توانایی سمعک در پردازش این مساله بالا باشد، درک کاربر از صداهای گفتاری موجود در محیط صوتی او افزایش خواهد یافت.

لاله ی گوش انسان دارای برآمدگی ها و فرو رفتگی هایی است که خالق بزرگ آنها را با هدف خاصی بدین شکل آفریده است. این پستی و بلندی های لاله ی گوش باعث می شود وقتی صداها از زوایای مختلف در خط افقی یا عمودی می آیند، درون این پستی ها یا برآمدگی ها دچار شکستگی ها و انعکاساتی شوند و بدین وسیله شدت صدا در فرکانس های مختلف دچار اختلافات اساسی بشود و سپس وارد گوش می شوند و مغز انسان از دوران بچگی یاد می گیرد که با توجه به طیف صدای دریافتی، زاویه و مکان منبع آن صدا در کجای محیط بیرون از سرش قرار دارد تا بدین وسیله بتواند صداها را مکان یابی کند. وقتی کاربری سمعک داخل گوشی می زند، چون میکروفن سمعک درون مجرای گوش قرار می گیرد، از این نعمت خدادادی برخوردار است ولی کاربری که سمعک پشت گوشی می زند، چون میکروفن بالای لاله ی گوش قرار می گیرد، از این نعمت خدادادی محروم خواهد شد و تحقیقات نشان می دهد که کاربران در مکان یابی صداها با سمعک پشت گوشی دچار مشکل می شوند. به همین جهت فناوری گوش واقعی ارایه شده است که خصوصیات و ویژگی های صوتی لاله ی گوش برای میکروفن سمعک پشت گوشی شبیه سازی و اجرا شود تا فرد بتواند مکان یابی دقیقی همچون لاله ی گوش پیدا کند. این فناوری کمک می کند تا سمعک پشت گوشی صدایی را به گوش فرد تحویل دهد که انگار میکروفن به جای اینکه بالا و پشت لاله ی گوش باشد، درون مجرای گوش باشد.

“در اکثر افراد کم شنوا، ناحیه ی قاعده ی حلزون بیشتر آسیب می خورد و بیشترین کم شنوایی معمولا در نواحی فرکانس بالا رخ می دهد و به همین علت است که اکثر افراد کم شنوا در شنیدن صداهای فرکانس بالا مشکل دارند. مواقعی هست که این میزان آسیب به حلزون آنقدر زیاد است که حتی با تقویت کامل صداها در این نواحی فرکانسی، حلزون فرد قادر به دریافت و تبدیل این صداها به پیام های عصبی نیست و به اصطلاح فنی، حلزون دچار مناطق مرده در این نواحی می باشد. به این نواحی، مناطق مرده ی حلزونی گفته می شود. مناطق مرده ی حلزونی در افت های بیشتر و اغلب در نواحی فرکانس بالا رخ می دهد و باعث می شود فرد از شنیدن صداهای فرکانس بالا همچون “”س”” و “”ز”” محروم باشد، حتی وقتی که سمعک استفاده می کند و سمعک این نواحی فرکانسی را تقویت می کند. این مساله برای کودکان بسیار مهم است چون آنان باید تمامی صداهای گفتاری را بشنوند و بتوانند بدین وسیله زبان و گفتار یاد بگیرند و در مدرسه تحصیل کنند. فناوری تراکم فرکانسی کمک شایانی به این افراد می کند و حتی با وجود مناطق مرده ی حلزونی، کاربر می تواند صداهای فرکانس بالا را بشنود. تراکم فرکانسی با فشردن فرکانس ها، فرکانس صداهای دریافتی را پایین می آورد و با تقویت مناسب به نواحی از حلزون فرد ارایه می دهد تا فرد بتواند به کمک آن نواحی، صداهای فرکانس بالا را بشنود. این فناوری برای کمک به افراد کم شنوایی است که محروم از شنیدن فرکانس های بالا هستند.”

“سمعک های قدیمی نهایتا تا فرکانس 4000 هرتز را تقویت می کردند. سمعک های دیجیتالی اولیه تا فرکانس 6000 هرتز را تقویت می کردند. هر چقدر محدوده ی فرکانسی تقویتی سمعک بیشتر باشد، کیفیت صدا بهتر می شود. سمعک های دیجیتالی معمولی کنونی تا فرکانس 8000 هرتز را تقویت می کنند. این میزان حد فرکانسی برای شنیدن گفتار مناسب و کافی است ولی برای شنیدن موسیقی، هر چقدر فرکانس تقویتی سمعک بالاتر باشد، بهتر است. با فناوری پهنای باند وسیع، حد فرکانسی تقویتی سمعک تا فرکانس 12000 هرتز افزایش می یابد و بدین وسیله کاربر می تواند تجربه ی باورنکردنی را در گوش دادن به موسیقی و دیگر صداها تجربه کند. با این فناوری سهم فرد از شنیدن دنیا افزایش می یابد. ”

بزرگترین مشکل سمعک ها سوت زدن آن ها در هنگام استفاده است. صدای سوت سمعک، که به آن فیدبک صوتی گفته می شود، برای کاربر بسیار آزادهنده است و باعث می شود دیگران از وجود سمعک روی گوش کاربر آگاه شوند. فناوری حذف فیدبک صوتی به طور کامل این سوت را از بین می برد و سمعک هرگز روی گوش فرد سوت نمی زند. وجود این فناوری برای استفاده ی موفق سمعک از سوی کاربر، به ویژه در نوزادان و کودکان، بسیار مهم است. به همین دلیل، فناوری حذف فیدبک صوتی یکی از ضروری ترین گزینه هایی است که در انتخاب سمعک مناسب باید به آن توجه ویژه ای داشت.

“نویز، یا همان سر و صدا و صداهای مزاحم، همیشه برای کاربران سمعک آزاردهنده بوده است. صدای باد یکی از این نویزهای آزاردهنده است. وقتی کاربر سمعک در معرض باد قرار می گیرد، باد اطراف سر و اطراف سمعک به صوت چرخشی و با سرعت زیاد حرکت می کند و این افزایش سرعت باعث بلندتر شدن صدای باد و در اثر تقویت سمعک باعث افزایش بلندی صدای باد می شود و موجب آزار کاربر سمعک و نیز عدم درک گفتار دیگران در هنگام وزیدن باد می شود. به کمک فناوری حذف باد، سمعک محیط صوتی فرد را اسکن و آنالیز می کند و فرکانسی را که حاوی صدای باد است به صورت هوشمند کاهش می دهد، بدون اینکه تاثیر نابجایی بر روی صداهای دیگر، به ویژه گفتار دیگران، بگذارد. بدین ترتیب، کاربر سمعک در شرایطی که باد می وزود، نه تنها از شنیدن و درک گفتار دیگران لذت می برد، بلکه شنوایی راحتی را تجربه می کند. درک گفتار در کنار راحتی شنیداری، دو رویایی بود که کاربران سمعک سال ها انتظارش را می کشیدند ولی اکنون به تحقق پیوسته و می توانند آن را تجربه کنند. ”

ارتباط بی سیمی سریع و بدون تاخیر دو سمعک سمت راست و چپ باعث شده است تا بسیاری از فناوری ها به صورت دو گوشی فراهم آید و تجربه ی شنیداری خارق العاده ای برای کاربران فراهم آید. یکی از این فناوری ها، حذف نویز باد از طریق پردازش دو گوشی است. این فناوری باعث می شود نه تنها صدای باد در هر دو سمعک حذف شود، بلکه صدای گفتار فردی را که به صورت تک گوشی و از طریق یک سمعک دریافت می شود، به صورت دو گوشی دریافت گردد و کاربر سمعک بتواند صدای فرد همراهی را که در کنار او در حال قدم زدن در خیابانی هستند که باد می وزد، بشنود. صدای گفتار از یک سمت می آید ولی به کمک این فناوری، کاربر سمعک صدا را از هر دو گوشش می شنود و بدین وسیله مانعی برای شنیدن حرف های فرد همراهش وجود ندارد.

“نویز، سر و صداهای مزاحم، همیشه برای کاربران سمعک آزاردهنده هستند. چه فایده ای دارد که نویزها و سر وصداهای بیخود شنیده شوند. این فناوری که به کمک پردازش دیجیتالی فراهم آمده است موجب می شود سمعک به صورت خودکار و هوشمندانه، محیط صوتی کاربر را اسکن و آنالیز کند و هر کجا که نویز و سر و صدا باشد، تشخیص داده و میزان تقویت را برای آن صدا کم می کند و بدین وسیله کاربر سمعک نویز کمتری را می شنود. در نتیجه، کاربر سمعک صداها را راحت خواهد شنید. تصور کنید شما مشغول دیدن تلویزون باشید و کسی مشغول تمیز کردن خانه با جارو برقی شود که صدایش برای شما کم شده است. آیا در این حالت راحت نخواهید شنید؟! حذف نویز موجب راحتی شنیداری می شود و فرد از شنیدن صداها خسته نمی شود. راحتی شنیداری جزو الزامات تجویز سمعک برای کاربران است. هر چقدر تعداد کانال برای حذف نویز بیشتر باشد، سمعک بهتر می تواند نویزها را کاهش دهد و هر چقدر گزینه های تنظیمی آن بیشتر باشد، امکان تنظیم دقیق تر و بهتر سمعک در این زمینه برای کاربران با نیازهای خاص وجود خواهد داشت.”

حذف نویز باعث راحتی شنیداری کاربر سمعک می شود و ارتقای صداهای گفتاری دیگران باعث افزایش درک گفتار می شود. این دو مزیت فناوری مدیریت گفتار و نویز است. هر چقدر گزینه های تنظیمی این فناوری بیشتر باشد، امکان تنظیم دقیق تر و متناسب با وضعیت کم شنوایی کاربر و نیازهای شنیداری او فراهم می آید.

“از جمله صداهای آزاردهنده که برای کاربران سمعک اغلب رخ می دهد، صداهای آنی و بلند است که چون خیلی سریع رخ می دهد و سمعک های معمولی قادر به گرفتن این نوع صداها و کم کردن آنها نیستند. صداهایی همچون بهم خوردن قاشق و چنگال، بهم خوردن قاشق یا چنگال به بشقاب، کوبیده شدن در، برخورد لیوان ها به یکدیگر و بوق ماشین از جمله صداهای آنی کوبه ای است که موجب آزار صوتی کاربران سمعک می شود. فناوری کاهش صداهای آنی باعث می شود این نوع صداها متناسب با نیاز و ترجیح کاربر سمعک به اندازه ی کافی و مناسب کم می کند و حتی آنقدر می تواند این صداها را کم کند که کاربر اصلا متوجه صداها آنی بلند نشود. سرعت واکنش این مدار در سمعک آنقدر زیاد است که کوتاه ترین صداها را کم می کند. ”

“از جمله صداهای آزاردهنده که برای کاربران سمعک اغلب رخ می دهد، صداهای آنی و بلند است که چون خیلی سریع رخ می دهد و سمعک های معمولی قادر به گرفتن این نوع صداها و کم کردن آنها نیستند. صداهایی همچون بهم خوردن قاشق و چنگال، بهم خوردن قاشق یا چنگال به بشقاب، کوبیده شدن در، برخورد لیوان ها به یکدیگر و بوق ماشین از جمله صداهای آنی کوبه ای است که موجب آزار صوتی کاربران سمعک می شود. فناوری کاهش صداهای آنی باعث می شود این نوع صداها متناسب با نیاز و ترجیح کاربر سمعک به اندازه ی کافی و مناسب کم می کند و حتی آنقدر می تواند این صداها را کم کند که کاربر اصلا متوجه صداها آنی بلند نشود. سرعت واکنش این مدار در سمعک آنقدر زیاد است که کوتاه ترین صداها را کم می کند. ”

“میکروفن جهت دار باعث می شود تا جهت گفتار شکار شود و دیگر صداها (که نویز و صداهای مزاحم حساب می شوند) کم شوند و وقتی این صدای گفتار به مدار سمعک وارد می شود، نیاز است در بعضی از جاهای آن که خلوص گفتار بیشتر از نویز است، تقویت و ارتقا گردد. فناوری ارتقای گفتار جهت دار این کار را انجام می دهد. این فناوری باعث تقویت آن بخش هایی از سیگنال می شود که درجه ی خلوص گفتار بیشتر از نویز است و بدین ترتیب میزان خلص گفتار در صدای نهایی که کاربر می شنود بیشتر خواهد شد و این امر موجب می شود درک گفتار کاربر در جاهای شلوغ بیشتر شود. هر چقدر تعداد گزینه های تنظیمی مربوط به این فناوری بیشتر باشد، امکان شخصی سازی و بهینه سازی آن برای هر کاربری با نیازهای خاص او بیشتر می گردد.”

فناوری بلوتوث و امکان اتصال بلوتوثی سمعک به موبایل، تلویزیون، رایانه و هر وسیله ی صوتی دیگر باعث شده است کاربران سمعک خیلی راحت و بدون زحمت به این وسایل وصل شوند و از شنیدن صدای بلوتوثی آن ها لذت ببرند. در مواقعی که کاربر سمعک از طریق بلوتوث صدای موبایل و مکالمات آن را می شنود و در همین موقع در جای شلوغی قرار دارد، همچون حالتی که در خیابان پر سر و صدایی مشغول راه رفتن است، علاوه بر صدای بلوتوثی موبایل، صداهای بیرون که در خیابان هستند ممکن است باعث آزار او شوند و ممکن است آنقدر زیاد و بلند باشند که باعث شوند کاربر صدای بلوتوث موبایل را نشوند و متوجه مکالمات تلفنی اش نشود. در این حالت، فناوری هوشمند تنظیم صدای بلوتوث کمک کننده است. این فناوری به صورت هوشمندانه و خودکار همیشه محیط صوتی فرد را اسکن و آنالیز می کند و هر کجا که صدای محیطی بالا برود، این فناوری صدای بلوتوث موبایل یا هر وسیله صوتی دیگری که با بلوتوث به سمعک وصل شده است را به همان اندازه بالا می برد و همیشه نسبت اختلاف بین صدای بلوتوث با صدای محیط را حفظ می کند تا بدین وسیله، صدای بلوتوث همیشه یک سر و گردن بالاتر از صدای محیط باشد. این فناوری کاملا خودکار است و نیازی به انجام عملی یا تنظیمی از سوی کاربر ندارد.

“افزایش پهنای باند فرکانسی سمعک همیشه برای کاربران جذاب و دلپسند بوده است. زمانی حداکثر محدوده ی پوشش سمعک ها تا 6000 هرتز بوده است و این مساله برای گوش دادن به موسیقی بسیار مهم است. فناوری شفافیت صدا برای افزایش پهنای باند فرکانسی سمعک برای مواقعی است که کاربر سمعک به موسیقی گوش می دهد. در این فناوری که از دستاوردهای علم ضبط و پخش موسیقی استفاده می شود، بخشی از محدوده ی فرکانسی موسیقی با محاسبات پیچیده و پیشرفته انتخاب و در نواحی فرکانسی بالاتر دوباره سازی می گردد و بدین وسیله محدوده ی فرکانسی موسیقی که کاربر می شنود بیشتر از حالت عادی است و بدین ترتیب، محتوای فرکانسی موسیقی شنیده شده غنی تر می شود و کاربر صدای باکیفیت تری از موسیقی را می شنود. ”

“دستگاه شنوایی خدادادی انسان به گونه ای کار می کند که همیشه محیط صوتی او را اسکن و آنالیز می کند و بر حسب اینکه چه صداهایی و با چه شدتی هستند، آنها را دریافت، تقویت و به سمت مغز مخابره می کند. دستگاه شنوایی انسان برای هر محیط صوتی برنامه ی خاصی را پیاده می کند. کاربران کم شنوا به علت آسیب شنوایی که دارند از این موهبت الهی محروم هستند و وقتی سمعک می زنند باید این امر برای آنها تحقق یابد و به همین علت، در سمعک های پیشرفته مداری اختراع و تعبیه شده است که به صورت هوشمند محیط صوتی کاربر را همیشه اسکن و آنالیز می کند و متناسب با اینکه کاربر در چه محیط صوتی قرار دارد، تنظیمات و تقویت سمعک و همچنین نوع پاسخ فرکانسی سمعک تغییر می کند تا کاربر بتواند در آن محیط شنوایی خارق العاده ای را تجربه کند. هر چقدر توانایی سمعک در زمینه ی اسکن، آنالیز و شناخت محیط ها بیشتر باشد، کاربر راحتی بیشتری و در عین حال تجربه ی شنیداری عالی را با سمعک خواهد داشت. سمعک های رده بالا می توانند 6 محیط صوتی مختلف را بشناسند (این محیط های صوتی عبارت هستند از: محیطی که آرام و عاری از هر گونه صدا است، محیطی که فقط گفتار وجود دارد، محیطی که فقط سر و صدا و نویز وجود دارد، محیط صوتی که فقط موسیقی در آن وجود دارد، محیط صوتی که گفتار و سر و صدا با همدیگر وجود دارند و محیط صوتی درون خودرو). هر چه رده ی عملکردی سمعک پایین تر می آید، توانایی سمعک در شناخت تعداد این محیط ها کم می شود، سمعک هایی که رده ی متوسط دارند فقط توانایی شناخت سه محیط صوتی را دارند و سمعک های رده ی پایین تر توانایی شناخت یک محیط صوتی را دارند. ”

“تحقیقات اخیری که در آمریکا بر روی تعداد کثیری از کاربران سمعک انجام شده است نشانگر آن است که بخش اعظمی از کاربران دوست دارند که خودشان بتوانند صدای سمعک را کم و زیاد و تنظیم کنند. با وجود اینکه سمعک های کنونی هوشمند هستند و به صورت خودکار و کاملا هوشمندانه صدای سمعک را متناسب با اینکه چه صدایی را با چه شدتی دریافت می کنند، تقویت و به گوش کاربر ارایه می کنند، مواقعی وجود دارد که کاربر بنا به میل و پسند خودش دوست دارد ورای حدود تنظیمی خودکار سمعک عمل کند و تنظیمات صدای سمعکش در اختیار او باشد. اکنون که استفاده از گوشی های هوشمند همراه و نیز اپ های متعدد و متنوع برای هر کاری فراگیر شده است، اپ مخصوص تنظیم صدای سمعک، برای تنظیم ولوم و کیفیت صدای سمعک و نیز برای تغییر برنامه ی سمعک ارایه شده است. کاربر سمعک با این اپ می تواند تمامی تنظیمات سمعکش را تغییر دهد بدون اینکه نیاز به وسیله ی جانبی دیگری باشد. این اپ به صورت بی سیم و مستقیم به سمعک کاربر وصل می شود و استفاده از آن هیچ تاثیری بر میزان مصرف باتری سمعک ندارد. فناوری کاملا هوشمند و بهینه که برای کاربران سمعک از سوی شرکت زیمنس ارایه شده است. ”

“برخی از کاربران بنا به دلایل خاص خودش، تمایلی به اتسفاده از اپ مخصوص تنظیم سمعک ندارند و می خواهند این کار را از طریق ریموت کنترل جداگانه ای انجام دهند. زیمنس برای این کاربران، ریموت کنترل کوچکی را طراحی و تهیه کرده است تا این کاربران بتوانند تمامی تنظیم مربوط به سمعک همچون تنظیم میزان تقویت و کیفیت صدای سمعک و یا تغییر برنامه ی سمعک را انجام دهند. این ریموت به صورت بی سیم و مستقیم به سمعک وصل می شود و کار با آن راحت و آسان است. ”

“سمعک های هوشمند کنونی قادر هستند محیط صوتی کاربر را اسکن و آنالیز کنند و جهت صدایی را که دریافت می کنند، شناسایی و شکار کنند و یا اگر گفتار باشد، فارغ از اینکه از کدام سمت کاربر می آید، می توانند به صورت خودکار و هوشمند بر روی آن تمرکز کنند. این ویژگی سمعک های هوشمند وقتی بهینه تر و کامل تر می شود که کاربر هر دو گوش خود سمعک داشته باشد. به عبارت دیگر، سمعک دو گوشی زده باشد. در این حالت، سمعک ها با هم ارتباط بی سیمی سریع و بدون تاخیری دارند و همیشه با هم در ارتباط هستند و داده های خود را بین همدیگر به اشتراک می گذراند و با همدیگر تصمیم می گیرند که بهترین حالت پردازشی برای کاربر کدام است و همان را اجرا می کنند. علاوه بر اینکه این فناوری به صورت خودکار و در پس زمینه کار می کند، زیمنس اختیار تغییر جهت دریافت صداها و یا تمرکز بر روی جهت خاصی را به کاربر سمعک از طریق اپ مخصوص فراهم آورده است. کاربر به کمک اپ مخصوص تنظیم سمعک می تواند جهت شکار صداها را تغییر دهد. اینکه سمعک ها به سمت جلوی کاربر، به سمت پشت او و یا طرف راست و چپ او تمرکز کنند تا او بتواند صداها را از جهت مورد نظر خودش بشنود، کاملا در اختیار کاربر سمعک است و او است که به سمعک ها دستور می دهد تا به کدام سمت حساس باشند. بدین ترتیب، کاربر سمعک قادر خواهد بود هر صدایی را از هر سمتی که بخواهد، بشنود.”

“سمعک های هوشمند کنونی قادر هستند محیط صوتی کاربر را اسکن و آنالیز کنند و جهت صدایی را که دریافت می کنند، شناسایی و شکار کنند و یا اگر گفتار باشد، فارغ از اینکه از کدام سمت کاربر می آید، می توانند به صورت خودکار و هوشمند بر روی آن تمرکز کنند. این ویژگی سمعک های هوشمند وقتی بهینه تر و کامل تر می شود که کاربر هر دو گوش خود سمعک داشته باشد. به عبارت دیگر، سمعک دو گوشی زده باشد. در این حالت، سمعک ها با هم ارتباط بی سیمی سریع و بدون تاخیری دارند و همیشه با هم در ارتباط هستند و داده های خود را بین همدیگر به اشتراک می گذراند و با همدیگر تصمیم می گیرند که بهترین حالت پردازشی برای کاربر کدام است و همان را اجرا می کنند. علاوه بر اینکه این فناوری به صورت خودکار و در پس زمینه کار می کند، زیمنس اختیار تغییر جهت دریافت صداها و یا تمرکز بر روی جهت خاصی را به کاربر سمعک از طریق اپ مخصوص فراهم آورده است. کاربر به کمک اپ مخصوص تنظیم سمعک می تواند جهت شکار صداها را تغییر دهد. اینکه سمعک ها به سمت جلوی کاربر، به سمت پشت او و یا طرف راست و چپ او تمرکز کنند تا او بتواند صداها را از جهت مورد نظر خودش بشنود، کاملا در اختیار کاربر سمعک است و او است که به سمعک ها دستور می دهد تا به کدام سمت حساس باشند. بدین ترتیب، کاربر سمعک قادر خواهد بود هر صدایی را از هر سمتی که بخواهد، بشنود.”

“کاربر سمعک علاوه بر اینکه دوست دارد جهت شکار صداها را خودش و از طریق اپ مخصوص تنظیم سمعک تعیین کند، دوست دارد وسعت و حدود آن زاویه از محیط را نیز تعیین و کنترل کند. مثلا او دوست دارد صداهایی که در نیمه ی جلویی او هستند را کامل دریافت کند و یا فقط دوست دارد آن زاویه ی باریکی که فقط در روبروی او (نوک بینی او) هست را دریافت کند و وسعت دریافت صدا تا حد امکان باریک باشد. کاربر سمعک با اپ مخصوص تنظیم سمعک می تواند وسعت دریافت صداها را علاوه بر تعیین جهت دریافت صدا، تعیین و مشخص کند. بدین وسیله او قادر است هر صدایی را از هر جهتی که بیاید دریافت کند و هیچ صدایی را از دست ندهد.”

کاربر سمعک با اپ مخصوص تنظیم سمعک می تواند جهت شکار صداها را خودش تعیین کند. اینکه صداهای روبرو، پشت سر، طرف راست یا چپ را بگیرید، کاملا در اختیار کاربر است و او می تواند جهت دریافت و شکار صدا توسط سمعک هوشمند را تعیین کند.

کاربر سمعک علاوه بر تنظیم میزان بلندی (ولوم) سمعک از طریف اپ مخصوص تنظیم سمعک می تواند کیفیت صدای سمعک که (زیروبمی نام دارد) را تنظیم کند. گاهی مواقع لازم است ولوم سمعک زیاد یا کم گردد، ولی گاهی اوقات ولوم صدای سمعک خوب است و کیفیت صدا نیاز به تنظیم دارد، مثلا نیاز است که صدای سمعک اندکی زیرتر یا بم تر گردد. برای این کار تنظیم زیروبمی کمک کننده است. کاربر با این تنظیم می تواند بین صداها بالانس ایجاد کند و در محیط هایی که جنس صدا او را آزار می دهد، کیفیت صدای سمعک را تغییر دهد تا متناسب با دلخواه خودش باشد.

برای تنظیم سمعک نیاز به تعیین میزان کم شنوایی و به عبارت تخصصی تر، تعیین آستانه های شنوایی فرد می باشد. زمانی برای تعیین آستانه های شنوایی فرد باید از دستگاه ادیومتر و اتاقک ضد صوت مخصوص شنوایی سنجی استفاده می شد که یکی از محدودیت های آن عدم امکان تحرک و پرتابل بودن آن است. اکنون سمعک های هوشمند کنونی قادر هستند آستانه های شنوایی کاربر را با دقت نزدیک به ادیومتر تعیین و مشخص کنند. مزیت این کار، پرتابل بودن آن و امکان تعیین آستانه ها در ویزیت هایی است که در منزل انجام می شود. اگرچه برای تشخیص و درمان پزشکی باید از ادیومتر و اتاقک مخصوص استفاده گردد و برای این کار نیاز به حضور فرد در کلینیک شنوایی است، اما برای مواقعی که تشخیص پزشکی صورت گرفته و نیاز به دریافت سمعک تعیین شده است و در مواقعی که نیاز به تغییر تنظیمات سمعک به دلیل تغییر میزان کم شنوایی کاربر است، می توان از این قابلیت سمعک های هوشمند استفاده کرد. سمعک بر روی گوش فرد قرار می گیرد و صداهایی در فرکانس های مختلف برای گوش او پخش می شود و بدین وسیله، آزمایش شنوایی سنجی برای او جهت تعیین آستانه های شنوایی و تعیین میزان تقویت لازم برای او صورت می گیرد.

سمعک های هوشمند اعجاب انگیز و خارق العاده هستند. توانایی های عجیب و شگفت آوری دارند. محیط صوتی کاربر را همیشه و به صورت مداوم اسکن و آنالیز می کنند و همیشه به دنبال یافتن بهترین تنظیم برای او هستند. سمعک های هوشمند کارهای متعدد و متفاوتی را با هم انجام می دهند. یکی از این کارها داده نگاری است. بعد از اینکه سمعک از سوی متخصص شنوایی تنظیم و تحویل کاربر می شود، سمعک هوشمند تمامی اطلاعات صوتی را که از تمامی محیط های صوتی کاربر دریافت می کند را در حافظه ی خود ثبت و ضبط می کند و در جلسه ی بعدی که سمعک از سوی متخصص شنوایی به رایانه وصل می شود تا تنظیمات ظریف انجام گیرد، این اطلاعات در اختیار متخصص شنوایی قرار می گیرد و او بهتر می تواند تصمیم بگیرد که کاربر در هر محیط صوتی چقدر تجربه ی شنیدن با کیفیت خوب را داشته است و در کجاها نیاز به اعمال تنظیمات خاص است تا بدین وسیله سمعک برای هر کاربر و متناسب با شرایط محیط صوتی او و متناسب با وضعیت شنوایی او تنظیم مجدد و شخصی سازی شود. ه ضبط و ثبت داده ها، داده نگاری گفته می شود. هر چقدر رده ی عملکردی سمعک بالاتر باشد، محدوده ی عملکردی این داده نگاری برای محیط های صوتی و برنامه های مختلف بیشتر خواهد بود و متخصص شنوایی اطلاعات کامل تر و بیشتری را جهت اعمال بهتر تنظیمات جدید خواهد داشت.

سمعک های هوشمند اعجاب انگیز و خارق العاده هستند. توانایی های عجیب و شگفت آوری دارند. محیط صوتی کاربر را همیشه و به صورت مداوم اسکن و آنالیز می کنند و همیشه به دنبال یافتن بهترین تنظیم برای او هستند. سمعک های هوشمند کارهای متعدد و متفاوتی را با هم انجام می دهند. یکی از این کارها یادگیری است. تعریف دقی و محکمه پسندی که برای هوش مصنوعی می توان در حال حاضر ارایه کرده این است: سیستمی هوشمند است که بتواند یاد بگیرد. سمعک های هوشمند همچون انسان توانایی یادگیری دارند. آن ها محیط صوتی کاربر را اسکن و آنالیز می کنند و میزان تغییری را که کاربر به محض دریافت صداها و با کمک اپ مخصوص تنظیم سمعک و یا از طریق دکمه های تنظیمی خود سمعک انجام می دهد را ثبت می کنند و این کار را برای تمامی زمان هایی که وقایع صوتی مختلف رخ می دهد را ثبت و می نگارند. بعد از یک تا دو هفته، با روش آنالیز آماری پیشرفته ای که برای هوش مصنوعی سمعک ها ارایه شده است، این داده ها توسط خود سمعک بررسی می شود و بهترین حالت تنظیمی صدا تعیین می گردد و سمعک یاد می گیرد که کاربر دوست دارد صداها را به چه شکلی بشنود. در قدیم، برای اینکه سمعک برای هر کاربری و متناسب با نیازهای شنیداری و محیط صوتی او تنظیم شود نیاز بود کاربر در حدود 10 تا 12 جلسه در کلینیک شنوایی حضور پیدا کند تا تنظیمات ظریف صورت بگیرد. فناوری هوش مصنوعی سمعک و توانایی یادگیری سمعک های هوشمند این جلسات حضوری متعدد کاربر را به نحو قابل ملاحظه ای کاهش داده است. سمعک های هوشمند یادگیرنده دستیار ویژه ی متخصص شنوایی در تنظیم سمعک هستند و کمک شایانی به متخصص شنوایی در شخصی سازی تظیمات سمعک از سوی متخصص شنوایی برای هر کاربر می کنند و حتی ممکن است برای انجام تنظیمات مجدد، دیگر نیازی به حضور کاربر در کلینیک شنوایی نباشد و خود سمعک تنظیمات مورد نیاز کاربر را پس از یادگیری اعمال کند. هر چه رده ی سمعک بالاتر باشد، روند یادگیری سمعک در تعداد باندهای فرکانسی بیشتری رخ می دهد و هر ناحیه ی فرکانسی بهتر و متناسب با نیازهای شنیداری کاربر تنظیم می شود. با کاهش رده ی عملکردی سمعک، تعداد باندهای فرکانسی که پدیده ی یادگیری رخ می دهد کمتر می شود و تنظیمات اعمال شده، کلی تر خواهد بود و به ظرافت روند یادگیری که برای سمعک های رده بالاتر رخ می دهد، صورت نخواهد پذیرفت.

“آن دسته از افراد کم شنوایی که دفعه ی اول سمعک می زنند، اگر صدای سمعک دقیقا متناسب با وضعیت آستانه های شنوایی او تنظیم گردد، صدای سمعک برای او بلند به نظر خواهد رسید، چون به علت کم شنیدن، مغزش عادت به ضعیف شنیدن صداها دارد و هر چقدر از زمان کم شنوا شدنش بیشتر گذشته باشد و در فاصله ی زمانی دیتر برای دریافت و استفاده از سمعک اقدام کرده باشد، صداهای تقویت شده با سمعک را بلندتر خواهد شنید و در اوایل کار ممکن است برای او راحت و دلپسند نباشد. به همین دلیل، متخصص شنوایی میزان تقویت سمعک او را اندکی کم می کند تا کاربر سمعک به مرور استفاده و تمرین با سمعکش عادت کند و پس از گذشت مدت زمانی، میزان تقویت سمعک به تدریج و اندک اندک افزایش یابد و برای این کار ممکن است به حضور مجدد و فیزیکی کاربر در کلینیک شنوایی و تنظیم مجدد سمعک او نیاز است و این امر باعث گرفته شدن وقت کاربر می شود. فناوری تنظیم خودکار سمعک این مشکل را حل کرده است، سمعک به تدریج و با استفاده ی متعدد آن از سوی کاربر، به صورت خودکار و هوشمند میزان تقویت را در گام های کوچکی و کم کم افزایش می دهد و این یکی از توانیی های استثنایی سمعک هوشمند است و بدین ترتیب، تعداد دفعات مراجعه ی کاربر به کیلنیک شنوایی و سمعک کاهش می یابد. ”

تینیتوس، که معادل فارسی آن وزوز نام دارد، به صدایی گفته می شود که درون سر فرد و یا گوش او شنیده می شود، در حالی که منبع صوتی خارجی در دنیای بیرون برای آن وجود ندارد. فارغ از اینکه دلایل متعددی برای ایجاد این صدا وجود دارد و نیاز به ارزیابی کامل شنوایی است، صدایی است که برای فرد مبتلا بسیار آزاردهنده است. درمان های پزشکی و توانبخشی متعددی برای آن وجود دارد و بسته به نتیجه ی آزمایشات شنوایی و تست های تخصصی ارزیابی شنوایی، نوع درمان انتخاب و برای فرد پیاده می شود. یکی از درمان های توانبخشی وزوز، پوشش آن می باشد که به نام ماسکینگ تینتوس معروف است و دستگاهی که این کار را انجام می دهد به نام تینیتوس ماسکر معروف است. در این رویکرد درمانی، نویزی به گوش فرد پخش می شود که به صورت خش خش و یا به صورت صدای باد است و این نویز باعث می شود فرد صدای وزوز خودش را نشنود. به عنوان مثال، عین حالتی می ماند که روی چیزی سرپوش انداخته شود و با این کار، آن چیز از چشم ها سر پوشیده بماند. در این حالت، سیگنال یا نویزی که برای پوشش وزوز به کار می رود، در طول زمان جنس آن (فرکانس و شدت صدا) تغییر نمی کند و همیشه ثابت است. به عنوان مثال، صدای یک فن که همیشه در حال کار هست و یک صدای ثابتی دارد.

تینیتوس، که معادل فارسی آن وزوز نام دارد، به صدایی گفته می شود که درون سر فرد و یا گوش او شنیده می شود، در حالی که منبع صوتی خارجی در دنیای بیرون برای آن وجود ندارد. فارغ از اینکه دلایل متعددی برای ایجاد این صدا وجود دارد و نیاز به ارزیابی کامل شنوایی است، صدایی است که برای فرد مبتلا بسیار آزاردهنده است. درمان های پزشکی و توانبخشی متعددی برای آن وجود دارد و بسته به نتیجه ی آزمایشات شنوایی و تست های تخصصی ارزیابی شنوایی، نوع درمان انتخاب و برای فرد پیاده می شود. یکی از درمان های توانبخشی وزوز، پوشش آن می باشد که به نام ماسکینگ تینتوس معروف است و دستگاهی که این کار را انجام می دهد به نام تینیتوس ماسکر معروف است. در این رویکرد درمانی، نویزی به گوش فرد پخش می شود که به صورت خش خش و یا به صورت صدای باد است و این نویز باعث می شود فرد صدای وزوز خودش را نشنود. به عنوان مثال، عین حالتی می ماند که روی چیزی سرپوش انداخته شود و با این کار، آن چیز از چشم ها سر پوشیده بماند. در این حالت، سیگنال یا نویزی که برای پوشش وزوز به کار می رود، در طول زمان جنس آن (فرکانس و شدت صدا) تغییر می کند و این تغییر صدا حالت خوشایند و آرام بخشی را برای فرد به دنبال دارد. موج دریا از همان اول برای بشر آرام بخش بوده است. به عمین دلیل، در این فناوری از صدای دریا استفاده می شود و با تغییرات متنوعی که در جنس صدا ایجاد می شود، علاوه بر پوشش وزوز، حس خوشایند و آرام بخشی به فرد می دهد. همچنین نویز دریا باعث تحریک عصب شنوایی و ایجاد الگوهای خاصی از فعالیت در آن می شود که منجر به از بین رفتن طبیعی وزوز و قطع کامل آن می شود.

“تینیتوس، که معادل فارسی آن وزوز نام دارد، به صدایی گفته می شود که درون سر فرد و یا گوش او شنیده می شود، در حالی که منبع صوتی خارجی در دنیای بیرون برای آن وجود ندارد. فارغ از اینکه دلایل متعددی برای ایجاد این صدا وجود دارد و نیاز به ارزیابی کامل شنوایی است، صدایی است که برای فرد مبتلا بسیار آزاردهنده است. درمان های پزشکی و توانبخشی متعددی برای آن وجود دارد و بسته به نتیجه ی آزمایشات شنوایی و تست های تخصصی ارزیابی شنوایی، نوع درمان انتخاب و برای فرد پیاده می شود. یکی از درمان های توانبخشی وزوز که مهار وزوز نام دارد، جدیدترین و به روزترین درمان توانبخشی است که حاصل مطالعات نوروساینس و مغز می باشد. در این روش، بر اساس مشخصات وزوز فرد، نوع تقویت و یا نویز ارایه شده از سوی سمعک به صورت خاصی طراحی و به گوش کاربر ارایه می شود و باعث تحریک عصب شنوایی و مغز او به گونه ای می گردد که وزوز فرد کم شده و یا به طور کامل از بین می رود. این درمان بهتر از روش پوشش وزوز است چون در این روش درمانی، سرپوش روی وزوزی که همیشه هست، گذاشته نمی شود، بلکه کل وزوز از بین می رود. این روش درمانی یکی از بهترین روش های درمانی توانبخشی وزوز است که منحصرا از سوی شرکت زیمنس ارایه شده است. سمعکی که علاوه بر تقویت صداها این قابلیت را داشته باشد، برای کاربران دچار کم شنوایی و وزوز بسیار مناسب خواهد بود. ”

“سنسور مخصوص آنالیز صداها است که در کنار سنسور حرکت کمک می کند تا سمعک بهترین حالت تنظیمی را برای کاربر سمعک فراهم آورد.”

“درون سمعک سنسور است که وضعیت حرکت یا تکان خوردن کاربر سمعک را می فهمد و بر طبق اینکه کاربر سمعک در حال راه رفتن یا دویدن است، صداهای محیطی را پردازش و تقویت می کند تا فرد بتواند فضای سه بعدی از دنیای بیرون را تجربه کند. شنیدن برای حالتی که کاربر ثابت ایستاده و در حال گوش دادن به حرف های فردی است که روبروی او قرار دارد با حالتی که مشغول راه رفتن است و مشغول گوش دادن به حرف های فردی است که در کنار او راه می رود. این دو حالت فرق می کند و سمعک هوشمند می فهمد که فرد در کدام وضعیت قرار دارد و بهترین تنظیم و تقویت صداها باید چگونه باشد. فناوری بی رقیبی که در دنیا فقط در دستان شرکت زیمنس است.”

تقریبا تمامی کاربران سمعک شاکی از کیفیت صدای خودشان به صورت پیچش صدا، بلند بودن صدا یا اکویی بودن صدای خود در اثر تقویت با سمعک خودشان هستند. در قدیم، برای اینکه صدای کاربران سمعک آنها را آزار ندهد، ما مجبور بودیم که صدای سمعک را کم کنیم تا بدین وسیله صدای فرد آزاردهنده نباشد. این کار ممکن بود موثر باشد ولی باعث می شد صداهای ضعیف محیطی دیگر که لازم بود کاربر سمعک بشنود، شنیده نشود و کاربر سمعک مجبور بود شنیدن صداهای دیگر با زجر بلند شنیدن صدای خودش را انتخاب کند و یا اینکه راحتی صدای خودش را با زجر نشنیدن صداهای محیطی دیگر انتخاب کند. هر دو انتخاب برای کاربر سمعک زجرآور بود. ولی اکنون با فناوری بی رقیب زیمنس، کاربران به راحتی می توانند صداهای اطراف را در حد نیاز خود و به صورت کامل بشنوند، بدون اینکه صدای خودشان آنها را آزار دهد. انتخابی که دیگر زجرآور نیست. این فناوری الهام گرفته از یکی از نعمت های طبیعی خدادادی است که حاصل سال ها تحقیق و توسعه و زحمات دانشمندان با حیطه های تخصصی مختلف پزشکی و مهندسی در شرکت پر افتخار زیمنس بوده است. سمعک هایی که مجهز به این فناوری هستند، می توانند لحظه ای را که خود کاربر مشغول حرف زدن است، شناسایی کنند و تنظیمات خود را طوری تغییر دهند که صدای فرد برایش آزاردهنده نباد و مواقعی که دیگران صحبت می کنند را نیز تشخیص می دهند و تنظیمات را به حالتی در می آورند که کاربر بتواند صدای دیگران را راحت بشنود. با این فناوری، کاربر می تواند صدای خودش را همچون حالت طبیعی و بدون زجر بشنود. این فناوری کمک زیادی به استفاده ی مداوم روزانه به کاربران سمعک کرده است. استفاده ی مداوم سمعک باعث جلوگیری از کاهش عملکرد عصب شنوایی، کاهش عملکرد پردازشی مغز و باعث جلگیری از زوال عقلی یا آلزایمر می شود!

کانال پردازشی معبر پردازش صدا می باشد و صداها پس از تقویت در باندهای فرکانسی مختلف وارد کانال پردازشی می شوند. هر کانال پردازشی، پردازش خاص خودش را دارد و مستقل از کانال های دیگر است چون بنا به نیازهای شنوایی کاربر و محیط های صوتی مختلفی که کاربر در آنها مشغول شنیدن خواهد بود، صداهای مختلف باید به صورت گوناگون و متفاوت از هم پردازش شوند. هر چقدر تعداد کانال های پردازشی سمعکی بیشتر باشد،صدای سمعک بهتر و با کیفیت تر خواهد بود.

کاربر سمعک بسته به اینکه در چه محیط صوتی و با چه شرایط صوتی قرار می گیرد، ممکن است نیاز به شنیدن متفاوت داشته باشد. شنیدن با سمعک در جای آرام متفاوت از جاهای شلوغ است. به همین علت، میزان و نوع تقویت سمعک بسته به جایی که فرد قرار دارد، باید تغییر کند. برنامه ی سمعک به فرد کمک می کند تا با قرار گرفتن در هر محیط صوتی، برنامه ی دلخواه و متناسب با آن محیط صوتی که از سوی ادیولوژیست برای کاربر سمعک در سمعک او برنامه ریزی شده است را انتخاب کند تا بتواند در آن محیط به نحو عالی بشنود. این عین حالتی است که فرد برای هر محیط صوتی یک سمعک متفاوت با ویژگی های متفاوت و خاص آن محیط داشته باشد و خودش آن را انتخاب کند، دقیقا عین تلویزیون که فرد بنا به میل و دلخواه خود، شبکه و برنامه ی تلویزیونی مورد نظرش را انتخاب می کند، می تواند برنامه ی سمعک را نیز در هر محیطی تغییر دهد و شنیدن متفاوت را تجربه کند. هر چقدر تعداد برنامه های یک سمعک بیشتر باشد، کاربر سمعک انتخاب های متنوع و زیادی را خواهد داشت و در جاهای مختلف می تواند شنیدن متناسب با نیازش را تجربه کند.

شنیدن با سمعک باید برای کاربر تا حد امکان راحت و بی درد سر باشد. این مساله در جاهای شلوغ اهمیت زیادی دارد. وقتی کاربر در محیط سوتی قرار می گیرد که علاوه بر گفتار مورد نظر او، نویز، سر و صدا و دیگر صداهای گفتاری مزاحم هستند، سمعک با هوش مصنوعی خودش محیط صوتی را آنالیز کرده و همچون رهبر یک ارکستر به عوامل پردازشی مختلف سمعک (همچون جهت داری، حذف نویز و میزان تقویت) دستور می دهد که هر کدام به چه شکلی و چقدر کار کنند. درست عین یک مربی فوتبال که حرکات تیم مقابل را آنالیز می کند و بهترین تاکتیک و شیوه را اتخاذ می کند تا به هدف خودش برسد، سمعک نیز با آنالیز محیط صوتی و دستوراتی که متعاقب آن به عوامل پردازشی خودش می دهد، بهترین شنوایی را برای کاربر فراهم می سازد. بدین وسیله در عین اینکه کاربر راحت می شنود، صدای گفتار مورد نظرش را می شنود. این اولین فناوری در سمعک است که در تحقیقات بالینی شنوایی و شناختی مغز با ثبت امواج مغزی نشان داده شده است که باعث می شود مغز فرد در جاهای شلوغ دچار سردرگمی نشود و بدون زحمت بشنود. این گزینه باعث می شود شنوایی راحت و بی زحمتی برای کاربران فراهم آید، نیازی که تا همین چند سال پیش برطرف کردن آن آرزوی دست نیافتنی بود.

“گوش دادن به موسیقی بخش اجتناب ناپذیری از زندگی آدمیان امروزی شده است. موسیقی مشخصات و ویژگی های صوتی خاص خودش را دارد و متفاوت با گفتار و دیگر صداها است. برای اینکه کاربر سمعک بتواند موسیقی را با کیفیت بسیار بالا و در حد اعلی بشنود نیاز به پردازش های خاص موسیقی است. حتی ویژگی های صوتی موسیقی زنده با موسیقی ضبط شده فرق می کند. اگر خود کاربر هم نوازنده ی موسیقی باشد، باید شرایط تقویت صدای موسیقی که اون می نوازد متفاوت تر از حالتی باشد که او به موسیقی دیگران (ضبط شده یا موسیقی زنده ی در حال اجرا) گوش می دهد. سمعک هوشمند می تواند طوری برنامه ریزی شود که فرد با قرارگیری در هر کدام از این سه حالت موسیقی: زنده، ضبط شده یا در حال نواختن توسط خودش، بتواند بهترین کیفیت موسیقی را تجربه کند. هر چقدر رده ی عملکردی سمعک بالاتر باشد، کل این سه نوع موسیقی را خواهد شناخت و برای هر کدام تقویت خاص خودش را اعمال خواهد کرد. با پایین آمدن رده ی عملکردی سمعک، فقط امکان شناخت یک نوع موسیقی و تقویت آن وجود دارد. ”

“گوش دادن به مکالمات تلفن یکی از نیازهای اساسی کاربران سمعک است. سمعک های هوشمند کنونی دارای قابلیت بسیار بالایی برای تلفن هستند، به گونه ای که وقتی کاربر گوشی تلفن را نزدیکی سمعکش قرار می دهد، سمعک به صورت خودکار امواج مغناطیسی گوشی تلفن را شناخته و وارد مدار مخصوص تلفن می شود و بدین وسیله مکالمات تلفن به صورت بی سیم و از طریق امواج مغناطیسی به سمعک رفته و بعد از تقویت به گوش فرد ارایه می گردد. این کار باعث می شود فرد در جاهای شلوغ فقط صدای تلفن را بشنود و بتواند از گفتگوی فرد پشت خط آگاه شود. همچنین چون سمعک های کنونی به صورت بی سیمی با همدیگر ارتباط برقرار می کنند، صدای تفن از یک سمعک به صورت همزمان و بدون تاخیر به سمعک دوم ارسال می گردد و باعث می شود کاربر به صورت دو گوشی و استریو بشنود. این کار باعث می شود فرد در شلوغ ترین جاها بدون هیچ زحمتی و خیلی راحت بشنود، بهتر از افرادی که شنوایی سالمی دارند و در جاهای شلوغ باید گوش دیگر خود را بگیرند تا بتوانند بفهمند فرد پشت خط چه می گوید. با سمعک های هوشمند کنونی، بهتر از افراد سالم مکالمات تلفنی را بشنوید.”

“گوش دادن در جاهایی که صدا می پیچد و اکو وجود دارد، برای افراد کم شنوا بسیار سخت است. به محیط هایی که صدا درون آن می پیچد و اکو وجود دارد، محیط بازآوا گفته می شود. محیط بازآوا شامل محیط های سربسته ای می شود که درون آنها صدا می پیچد همچون سالن های تئاتر، سالن های موسیقی، سالن ها، سالن های سخنرانی رستوران ها و ساختمان هایی که تا سقف کاشی یا سنگ شده اند. در محیط های بازآوا دو نوع صدا وجود دارد: صدای مستقیم و اصلی که از منبع صوتی می آید و صداهای برگشتی و اکو که در اثر برخورد صدای اصلی به دیواره ها و برگشت و انعکاس از آن ها ایجاد می شود. ترکیب صداهای برگشتی با صدای اصلی منجر به اختلال در درک صدای اصلی در افراد کم شنوا و کاربران سمعک می شود. سمعک های هوشمند کنونی قادرند در جاهای بازآوا صداهای برگشتی را شناسایی کرده و آن ها را کم کنند و بدین وسیله فرد فقط صدای اصلی را بشنود. این فناوری به نوعی محافظت از کاربر سمعک در برابر صداهای بازآوا و برگشتی است.”

“سمعک کراس یا بایکراس برای آن دسته از افرادی می باشد که یک گوش آنان به طور کامل ناشنوا است، به گونه ای که با زدن سمعک بهبودی حاصل نمی یابد و گوش دیگر سالم و یا دچار کم شنوایی است و با زدن سمعک درست می شود. در گوش کاملا ناشنوا سمعکی به نام کراس قرار می گیرد و صداها را دریافت می کند و از طریق ارتباط بی سیمی بسیار پیشرفته ای به سمعک دیگری می فرستد که بر روی گوش سالم یا درای کم شنوایی قابل تقویت قرار دارد و بدین وسیله فرد می تواند تمامی صداها را بشنود، حتی صداهایی که از سمت گوش کاملا ناشنوایش می آید. ”

“سمعک های کنونی مجهز به ویژگی هستند که می توانند صداهای دریافتی از جهات و زوایای مختلف را شکار کنند و به جهت خاصی حساس از بقیه ی جهات باشند. به این سمعک ها سمعک های جهت دار گفته می شود. سمعک های جهت دار می توانند طوری تنظیم شوند که به صداهای روبرویی حساس تر از بقیه ی زوایای دیگر باشند و به همین خاطر، کاربر سمعک می تواند در مکان های شلوغ همچون بانک ها، مهمانی ها، سالن های انتظار، صداهاییی که از روبرو و جلوی او می آید را بهتر بشنود و صداهای پشت سری و یا طرفین را نشنود و یا کمتر از صداهای جلویی بشنود. بدین وسیله کاربر سمعک قادر می شود تمامی گفتار افراد روبروی خود را بشنود. صدایی که دریافت می شود به نواحی فرکانسی مختلفی تقسیم و دسته بندی می شود و هر کانال پردازشی بر روی ناحیه ی فرکانسی خاصی تمرکز کرده و به آنالیز صداها در آن ناحیه ی فرکانسی می پردازد و هر جا که صدای مزاحم (نویز) و یا سر و صدا باشد را کم کرده و هر کجا که صدای گفتار مورد نظر باشد، افزایش و ارتقا می دهد. بدین وسیله، صدایی که فرد در نهایت کار می شنود، عاری از نویز است و به راحتی می تواند گفتار روبروی خود را بشنود. هر چقدر تعداد کانال های پردازشی جهت داری یک سعک بیشتر باشد، خلوص صدا و کیفیت آن افزایش می یابد و نویز کمتری به گوش می رسد.”

“برای اینکه سمعکی ویژگی جهت داری را داشته باشد، باید دو تا میکروفن داشته باشد. این امر برای سمعک های پشت گوشی مساله ی خاصی نیست چون جا و فضا درون سمعک برای قرارگیری هر دو میکروفن به اندازه ی کافی وجود دارد، ولی برای سمعک های داخل گوشی نامریی مساله ساز است چون سمعک داخل گوشی نامریی باید تا حد امکان کوچک و ریز باشد و نباید بزرگ ساخته شود. به همین علت امکان جهت داری در سمعک های نامریی نیست ولی به کمک فناوری بسیار پیشرفته و بی رقیب ارتباط بی سیمی گوش به گوش زیمنس که امکان ارتباط سریع و بدون تاخیر دو سمعک گوش راست و چپ را فراهم کرده است و به کمک پردازش های سریعی که بین سمعک ها رخ داده و رد و بدل می شود، میکروفن سمعک سمت راست به صورت مجازی در کنار میکروفن سمعک سمت چپ قرار می گیرد و بدین وسیله دو میکروفن در یک گوش و در کنار هم قرار می گیرند و همین واقعه برای سمعک سمت راست رخ می دهد و بدین وسیله نه تنها دو میکروفن در هر سمت وجود دارد، بلکه جمعا چهار تا میکروفن وجود دارد و جهت داری ورای حالت واقعی پدید می آید. بدین ترتیب، جهت داری در سمعک های نامریی پدید می آید ولی فقط با یک میکروفن! آیا شگفت آور نیست؟!”

“جهت داری سمعک باعث می شود فقط صداهای روبرو که مد نظر کاربر سمعک است دریافت و شنیده شود. این حالت کمک شایانی به فرد در شنیدن در مکان های شلوغ می کند، به ویژه در شرایطی همچون مهمانی ها، مکان های اجتماعی شلوغ و مکان های پر ازدحام. هر چقدر بازه ی حساسیت جهت داری باریک تر باشد، کاربر فقط صدای فردی را که دقیقا در روبروی او است، می شنود و صداهای پشتی و کناری را نه تنها نمی شنود، بلکه صداهایی که در روبروی او و نزدیک به فرد مورد نظر هستند را نیز کمتر می شنود. به این فناوری جهت داری باریک گفته می شود. این ویژگی وقتی به حد اعلای خود می رسد که فرد دو تا از این نوع سمعک ها را بزند، یعنی ه صورت دو گوشی استفاده کند.”

“جهت داری در سمعک توسط میکروفون های خاصی برآورده می شود. ای میکروفون ها درون سمعک با آرایش خاصی قرار داده شده اند تا بتوانند به جهات خاصی حساس تر باشند. فناوری میکروفن های جهت دار بسیار پیچیده و پیشرفته است و برای اینکه جهت داری در حد اعلای خودش برآورده شود باید فناوری میکروفن به کار رفته درون سمعک پیشرفته تر باشد، هر چه این فناوری پیشرفته تر باشد، جهت داری سمعک بهتر می گردد و در نتیجه فرد صداهای مد نظرش را بهار خواهد شنید.”

“سمعک های جهت داری که مجهز به قابلیت تمرکز بر روی گفتار هستند، محیط صوتی اطراف کاربر را اسکن کرده و صداها را آنالیز می کنند و به دنبال صداهای گفتار در کل زاویه ی 360 درجه ی اطراف کاربر هستند و وقتی صدای گفتار را در هر زاویه ای تشخیص دهند، به صورت خودکار به آن زاویه تمرکز کرده و فقط به آن زاویه ی حساس می شوند و هر صدای گفتاری که از آن زاویه بیاید را شکار کرده و دریافت می کنند. این امر باعث می شود که فرد بتواند تمامی صداهای گفتاری نزدیکش را از هر زاویه و جهتی که بیاید، بشنود، آنهم بدون اینکه سرش را بچرخان و یا در جهت خاصی قرار بگیرد. او با این فناوری می تواند از گفتار تمامی افراد قرار گرفته در تمامی زوایا آگاهی یابد و تمامی گفتارها را بفهمد. برای برخورداری از این نعمت فناوری زیمنس نیاز به استفاده ی سمعک ها به صورت دو گوشی است تا اطلاعات سمعک بین همدیگر به صورت بی سیم و با سرعت بالایی رد و بدل و مخابره شود تا دقت سمعک ها در یافتن زاویه ی درست گفتار آمده و شکار آن به طرز شگفت انگیزی افزایش یابد.”

اینکه سمعک جهت دار باشد، به معنی اتمام کار نیست و صرفا جهت دار بودن سمعک کافی نیست. باید علاوه بر جهت دار، بتواند بر روی صداهای گفتار که از زوایای مختلف می آید تمرکز کند. برای کاربران سمعک مهم آن است که بتوانند صداهای گفتاری را از تمامی جهات بشنوند و درک کنند. فناوری تمرکز بر گفتار برای برآورده شدن این نیاز کاربران می باشد و به صورت خودکار عمل می کند و محیط صوتی فرد را اسکن و آنالیز می کند و بر سمتی که گفتار می آید تمرکز می کند. این جهت ممکن است سمت راست، چپ، پشت سر فرد و یا جلوی او باشد. بدین وسیله او قادر است هر گفتاری را که می خواهد بشنود، بدون هیچگونه نگرانی. هر چقدر توانایی سمعک در پردازش این مساله بالا باشد، درک کاربر از صداهای گفتاری موجود در محیط صوتی او افزایش خواهد یافت.

لاله ی گوش انسان دارای برآمدگی ها و فرو رفتگی هایی است که خالق بزرگ آنها را با هدف خاصی بدین شکل آفریده است. این پستی و بلندی های لاله ی گوش باعث می شود وقتی صداها از زوایای مختلف در خط افقی یا عمودی می آیند، درون این پستی ها یا برآمدگی ها دچار شکستگی ها و انعکاساتی شوند و بدین وسیله شدت صدا در فرکانس های مختلف دچار اختلافات اساسی بشود و سپس وارد گوش می شوند و مغز انسان از دوران بچگی یاد می گیرد که با توجه به طیف صدای دریافتی، زاویه و مکان منبع آن صدا در کجای محیط بیرون از سرش قرار دارد تا بدین وسیله بتواند صداها را مکان یابی کند. وقتی کاربری سمعک داخل گوشی می زند، چون میکروفن سمعک درون مجرای گوش قرار می گیرد، از این نعمت خدادادی برخوردار است ولی کاربری که سمعک پشت گوشی می زند، چون میکروفن بالای لاله ی گوش قرار می گیرد، از این نعمت خدادادی محروم خواهد شد و تحقیقات نشان می دهد که کاربران در مکان یابی صداها با سمعک پشت گوشی دچار مشکل می شوند. به همین جهت فناوری گوش واقعی ارایه شده است که خصوصیات و ویژگی های صوتی لاله ی گوش برای میکروفن سمعک پشت گوشی شبیه سازی و اجرا شود تا فرد بتواند مکان یابی دقیقی همچون لاله ی گوش پیدا کند. این فناوری کمک می کند تا سمعک پشت گوشی صدایی را به گوش فرد تحویل دهد که انگار میکروفن به جای اینکه بالا و پشت لاله ی گوش باشد، درون مجرای گوش باشد.

“در اکثر افراد کم شنوا، ناحیه ی قاعده ی حلزون بیشتر آسیب می خورد و بیشترین کم شنوایی معمولا در نواحی فرکانس بالا رخ می دهد و به همین علت است که اکثر افراد کم شنوا در شنیدن صداهای فرکانس بالا مشکل دارند. مواقعی هست که این میزان آسیب به حلزون آنقدر زیاد است که حتی با تقویت کامل صداها در این نواحی فرکانسی، حلزون فرد قادر به دریافت و تبدیل این صداها به پیام های عصبی نیست و به اصطلاح فنی، حلزون دچار مناطق مرده در این نواحی می باشد. به این نواحی، مناطق مرده ی حلزونی گفته می شود. مناطق مرده ی حلزونی در افت های بیشتر و اغلب در نواحی فرکانس بالا رخ می دهد و باعث می شود فرد از شنیدن صداهای فرکانس بالا همچون “”س”” و “”ز”” محروم باشد، حتی وقتی که سمعک استفاده می کند و سمعک این نواحی فرکانسی را تقویت می کند. این مساله برای کودکان بسیار مهم است چون آنان باید تمامی صداهای گفتاری را بشنوند و بتوانند بدین وسیله زبان و گفتار یاد بگیرند و در مدرسه تحصیل کنند. فناوری تراکم فرکانسی کمک شایانی به این افراد می کند و حتی با وجود مناطق مرده ی حلزونی، کاربر می تواند صداهای فرکانس بالا را بشنود. تراکم فرکانسی با فشردن فرکانس ها، فرکانس صداهای دریافتی را پایین می آورد و با تقویت مناسب به نواحی از حلزون فرد ارایه می دهد تا فرد بتواند به کمک آن نواحی، صداهای فرکانس بالا را بشنود. این فناوری برای کمک به افراد کم شنوایی است که محروم از شنیدن فرکانس های بالا هستند.”

“سمعک های قدیمی نهایتا تا فرکانس 4000 هرتز را تقویت می کردند. سمعک های دیجیتالی اولیه تا فرکانس 6000 هرتز را تقویت می کردند. هر چقدر محدوده ی فرکانسی تقویتی سمعک بیشتر باشد، کیفیت صدا بهتر می شود. سمعک های دیجیتالی معمولی کنونی تا فرکانس 8000 هرتز را تقویت می کنند. این میزان حد فرکانسی برای شنیدن گفتار مناسب و کافی است ولی برای شنیدن موسیقی، هر چقدر فرکانس تقویتی سمعک بالاتر باشد، بهتر است. با فناوری پهنای باند وسیع، حد فرکانسی تقویتی سمعک تا فرکانس 12000 هرتز افزایش می یابد و بدین وسیله کاربر می تواند تجربه ی باورنکردنی را در گوش دادن به موسیقی و دیگر صداها تجربه کند. با این فناوری سهم فرد از شنیدن دنیا افزایش می یابد. ”

بزرگترین مشکل سمعک ها سوت زدن آن ها در هنگام استفاده است. صدای سوت سمعک، که به آن فیدبک صوتی گفته می شود، برای کاربر بسیار آزادهنده است و باعث می شود دیگران از وجود سمعک روی گوش کاربر آگاه شوند. فناوری حذف فیدبک صوتی به طور کامل این سوت را از بین می برد و سمعک هرگز روی گوش فرد سوت نمی زند. وجود این فناوری برای استفاده ی موفق سمعک از سوی کاربر، به ویژه در نوزادان و کودکان، بسیار مهم است. به همین دلیل، فناوری حذف فیدبک صوتی یکی از ضروری ترین گزینه هایی است که در انتخاب سمعک مناسب باید به آن توجه ویژه ای داشت.

“نویز، یا همان سر و صدا و صداهای مزاحم، همیشه برای کاربران سمعک آزاردهنده بوده است. صدای باد یکی از این نویزهای آزاردهنده است. وقتی کاربر سمعک در معرض باد قرار می گیرد، باد اطراف سر و اطراف سمعک به صوت چرخشی و با سرعت زیاد حرکت می کند و این افزایش سرعت باعث بلندتر شدن صدای باد و در اثر تقویت سمعک باعث افزایش بلندی صدای باد می شود و موجب آزار کاربر سمعک و نیز عدم درک گفتار دیگران در هنگام وزیدن باد می شود. به کمک فناوری حذف باد، سمعک محیط صوتی فرد را اسکن و آنالیز می کند و فرکانسی را که حاوی صدای باد است به صورت هوشمند کاهش می دهد، بدون اینکه تاثیر نابجایی بر روی صداهای دیگر، به ویژه گفتار دیگران، بگذارد. بدین ترتیب، کاربر سمعک در شرایطی که باد می وزود، نه تنها از شنیدن و درک گفتار دیگران لذت می برد، بلکه شنوایی راحتی را تجربه می کند. درک گفتار در کنار راحتی شنیداری، دو رویایی بود که کاربران سمعک سال ها انتظارش را می کشیدند ولی اکنون به تحقق پیوسته و می توانند آن را تجربه کنند. ”

ارتباط بی سیمی سریع و بدون تاخیر دو سمعک سمت راست و چپ باعث شده است تا بسیاری از فناوری ها به صورت دو گوشی فراهم آید و تجربه ی شنیداری خارق العاده ای برای کاربران فراهم آید. یکی از این فناوری ها، حذف نویز باد از طریق پردازش دو گوشی است. این فناوری باعث می شود نه تنها صدای باد در هر دو سمعک حذف شود، بلکه صدای گفتار فردی را که به صورت تک گوشی و از طریق یک سمعک دریافت می شود، به صورت دو گوشی دریافت گردد و کاربر سمعک بتواند صدای فرد همراهی را که در کنار او در حال قدم زدن در خیابانی هستند که باد می وزد، بشنود. صدای گفتار از یک سمت می آید ولی به کمک این فناوری، کاربر سمعک صدا را از هر دو گوشش می شنود و بدین وسیله مانعی برای شنیدن حرف های فرد همراهش وجود ندارد.

“نویز، سر و صداهای مزاحم، همیشه برای کاربران سمعک آزاردهنده هستند. چه فایده ای دارد که نویزها و سر وصداهای بیخود شنیده شوند. این فناوری که به کمک پردازش دیجیتالی فراهم آمده است موجب می شود سمعک به صورت خودکار و هوشمندانه، محیط صوتی کاربر را اسکن و آنالیز کند و هر کجا که نویز و سر و صدا باشد، تشخیص داده و میزان تقویت را برای آن صدا کم می کند و بدین وسیله کاربر سمعک نویز کمتری را می شنود. در نتیجه، کاربر سمعک صداها را راحت خواهد شنید. تصور کنید شما مشغول دیدن تلویزون باشید و کسی مشغول تمیز کردن خانه با جارو برقی شود که صدایش برای شما کم شده است. آیا در این حالت راحت نخواهید شنید؟! حذف نویز موجب راحتی شنیداری می شود و فرد از شنیدن صداها خسته نمی شود. راحتی شنیداری جزو الزامات تجویز سمعک برای کاربران است. هر چقدر تعداد کانال برای حذف نویز بیشتر باشد، سمعک بهتر می تواند نویزها را کاهش دهد و هر چقدر گزینه های تنظیمی آن بیشتر باشد، امکان تنظیم دقیق تر و بهتر سمعک در این زمینه برای کاربران با نیازهای خاص وجود خواهد داشت.”

حذف نویز باعث راحتی شنیداری کاربر سمعک می شود و ارتقای صداهای گفتاری دیگران باعث افزایش درک گفتار می شود. این دو مزیت فناوری مدیریت گفتار و نویز است. هر چقدر گزینه های تنظیمی این فناوری بیشتر باشد، امکان تنظیم دقیق تر و متناسب با وضعیت کم شنوایی کاربر و نیازهای شنیداری او فراهم می آید.

“از جمله صداهای آزاردهنده که برای کاربران سمعک اغلب رخ می دهد، صداهای آنی و بلند است که چون خیلی سریع رخ می دهد و سمعک های معمولی قادر به گرفتن این نوع صداها و کم کردن آنها نیستند. صداهایی همچون بهم خوردن قاشق و چنگال، بهم خوردن قاشق یا چنگال به بشقاب، کوبیده شدن در، برخورد لیوان ها به یکدیگر و بوق ماشین از جمله صداهای آنی کوبه ای است که موجب آزار صوتی کاربران سمعک می شود. فناوری کاهش صداهای آنی باعث می شود این نوع صداها متناسب با نیاز و ترجیح کاربر سمعک به اندازه ی کافی و مناسب کم می کند و حتی آنقدر می تواند این صداها را کم کند که کاربر اصلا متوجه صداها آنی بلند نشود. سرعت واکنش این مدار در سمعک آنقدر زیاد است که کوتاه ترین صداها را کم می کند. ”

“از جمله صداهای آزاردهنده که برای کاربران سمعک اغلب رخ می دهد، صداهای آنی و بلند است که چون خیلی سریع رخ می دهد و سمعک های معمولی قادر به گرفتن این نوع صداها و کم کردن آنها نیستند. صداهایی همچون بهم خوردن قاشق و چنگال، بهم خوردن قاشق یا چنگال به بشقاب، کوبیده شدن در، برخورد لیوان ها به یکدیگر و بوق ماشین از جمله صداهای آنی کوبه ای است که موجب آزار صوتی کاربران سمعک می شود. فناوری کاهش صداهای آنی باعث می شود این نوع صداها متناسب با نیاز و ترجیح کاربر سمعک به اندازه ی کافی و مناسب کم می کند و حتی آنقدر می تواند این صداها را کم کند که کاربر اصلا متوجه صداها آنی بلند نشود. سرعت واکنش این مدار در سمعک آنقدر زیاد است که کوتاه ترین صداها را کم می کند. ”

“میکروفن جهت دار باعث می شود تا جهت گفتار شکار شود و دیگر صداها (که نویز و صداهای مزاحم حساب می شوند) کم شوند و وقتی این صدای گفتار به مدار سمعک وارد می شود، نیاز است در بعضی از جاهای آن که خلوص گفتار بیشتر از نویز است، تقویت و ارتقا گردد. فناوری ارتقای گفتار جهت دار این کار را انجام می دهد. این فناوری باعث تقویت آن بخش هایی از سیگنال می شود که درجه ی خلوص گفتار بیشتر از نویز است و بدین ترتیب میزان خلص گفتار در صدای نهایی که کاربر می شنود بیشتر خواهد شد و این امر موجب می شود درک گفتار کاربر در جاهای شلوغ بیشتر شود. هر چقدر تعداد گزینه های تنظیمی مربوط به این فناوری بیشتر باشد، امکان شخصی سازی و بهینه سازی آن برای هر کاربری با نیازهای خاص او بیشتر می گردد.”

فناوری بلوتوث و امکان اتصال بلوتوثی سمعک به موبایل، تلویزیون، رایانه و هر وسیله ی صوتی دیگر باعث شده است کاربران سمعک خیلی راحت و بدون زحمت به این وسایل وصل شوند و از شنیدن صدای بلوتوثی آن ها لذت ببرند. در مواقعی که کاربر سمعک از طریق بلوتوث صدای موبایل و مکالمات آن را می شنود و در همین موقع در جای شلوغی قرار دارد، همچون حالتی که در خیابان پر سر و صدایی مشغول راه رفتن است، علاوه بر صدای بلوتوثی موبایل، صداهای بیرون که در خیابان هستند ممکن است باعث آزار او شوند و ممکن است آنقدر زیاد و بلند باشند که باعث شوند کاربر صدای بلوتوث موبایل را نشوند و متوجه مکالمات تلفنی اش نشود. در این حالت، فناوری هوشمند تنظیم صدای بلوتوث کمک کننده است. این فناوری به صورت هوشمندانه و خودکار همیشه محیط صوتی فرد را اسکن و آنالیز می کند و هر کجا که صدای محیطی بالا برود، این فناوری صدای بلوتوث موبایل یا هر وسیله صوتی دیگری که با بلوتوث به سمعک وصل شده است را به همان اندازه بالا می برد و همیشه نسبت اختلاف بین صدای بلوتوث با صدای محیط را حفظ می کند تا بدین وسیله، صدای بلوتوث همیشه یک سر و گردن بالاتر از صدای محیط باشد. این فناوری کاملا خودکار است و نیازی به انجام عملی یا تنظیمی از سوی کاربر ندارد.

“افزایش پهنای باند فرکانسی سمعک همیشه برای کاربران جذاب و دلپسند بوده است. زمانی حداکثر محدوده ی پوشش سمعک ها تا 6000 هرتز بوده است و این مساله برای گوش دادن به موسیقی بسیار مهم است. فناوری شفافیت صدا برای افزایش پهنای باند فرکانسی سمعک برای مواقعی است که کاربر سمعک به موسیقی گوش می دهد. در این فناوری که از دستاوردهای علم ضبط و پخش موسیقی استفاده می شود، بخشی از محدوده ی فرکانسی موسیقی با محاسبات پیچیده و پیشرفته انتخاب و در نواحی فرکانسی بالاتر دوباره سازی می گردد و بدین وسیله محدوده ی فرکانسی موسیقی که کاربر می شنود بیشتر از حالت عادی است و بدین ترتیب، محتوای فرکانسی موسیقی شنیده شده غنی تر می شود و کاربر صدای باکیفیت تری از موسیقی را می شنود. ”

“دستگاه شنوایی خدادادی انسان به گونه ای کار می کند که همیشه محیط صوتی او را اسکن و آنالیز می کند و بر حسب اینکه چه صداهایی و با چه شدتی هستند، آنها را دریافت، تقویت و به سمت مغز مخابره می کند. دستگاه شنوایی انسان برای هر محیط صوتی برنامه ی خاصی را پیاده می کند. کاربران کم شنوا به علت آسیب شنوایی که دارند از این موهبت الهی محروم هستند و وقتی سمعک می زنند باید این امر برای آنها تحقق یابد و به همین علت، در سمعک های پیشرفته مداری اختراع و تعبیه شده است که به صورت هوشمند محیط صوتی کاربر را همیشه اسکن و آنالیز می کند و متناسب با اینکه کاربر در چه محیط صوتی قرار دارد، تنظیمات و تقویت سمعک و همچنین نوع پاسخ فرکانسی سمعک تغییر می کند تا کاربر بتواند در آن محیط شنوایی خارق العاده ای را تجربه کند. هر چقدر توانایی سمعک در زمینه ی اسکن، آنالیز و شناخت محیط ها بیشتر باشد، کاربر راحتی بیشتری و در عین حال تجربه ی شنیداری عالی را با سمعک خواهد داشت. سمعک های رده بالا می توانند 6 محیط صوتی مختلف را بشناسند (این محیط های صوتی عبارت هستند از: محیطی که آرام و عاری از هر گونه صدا است، محیطی که فقط گفتار وجود دارد، محیطی که فقط سر و صدا و نویز وجود دارد، محیط صوتی که فقط موسیقی در آن وجود دارد، محیط صوتی که گفتار و سر و صدا با همدیگر وجود دارند و محیط صوتی درون خودرو). هر چه رده ی عملکردی سمعک پایین تر می آید، توانایی سمعک در شناخت تعداد این محیط ها کم می شود، سمعک هایی که رده ی متوسط دارند فقط توانایی شناخت سه محیط صوتی را دارند و سمعک های رده ی پایین تر توانایی شناخت یک محیط صوتی را دارند. ”

“تحقیقات اخیری که در آمریکا بر روی تعداد کثیری از کاربران سمعک انجام شده است نشانگر آن است که بخش اعظمی از کاربران دوست دارند که خودشان بتوانند صدای سمعک را کم و زیاد و تنظیم کنند. با وجود اینکه سمعک های کنونی هوشمند هستند و به صورت خودکار و کاملا هوشمندانه صدای سمعک را متناسب با اینکه چه صدایی را با چه شدتی دریافت می کنند، تقویت و به گوش کاربر ارایه می کنند، مواقعی وجود دارد که کاربر بنا به میل و پسند خودش دوست دارد ورای حدود تنظیمی خودکار سمعک عمل کند و تنظیمات صدای سمعکش در اختیار او باشد. اکنون که استفاده از گوشی های هوشمند همراه و نیز اپ های متعدد و متنوع برای هر کاری فراگیر شده است، اپ مخصوص تنظیم صدای سمعک، برای تنظیم ولوم و کیفیت صدای سمعک و نیز برای تغییر برنامه ی سمعک ارایه شده است. کاربر سمعک با این اپ می تواند تمامی تنظیمات سمعکش را تغییر دهد بدون اینکه نیاز به وسیله ی جانبی دیگری باشد. این اپ به صورت بی سیم و مستقیم به سمعک کاربر وصل می شود و استفاده از آن هیچ تاثیری بر میزان مصرف باتری سمعک ندارد. فناوری کاملا هوشمند و بهینه که برای کاربران سمعک از سوی شرکت زیمنس ارایه شده است. ”

“برخی از کاربران بنا به دلایل خاص خودش، تمایلی به اتسفاده از اپ مخصوص تنظیم سمعک ندارند و می خواهند این کار را از طریق ریموت کنترل جداگانه ای انجام دهند. زیمنس برای این کاربران، ریموت کنترل کوچکی را طراحی و تهیه کرده است تا این کاربران بتوانند تمامی تنظیم مربوط به سمعک همچون تنظیم میزان تقویت و کیفیت صدای سمعک و یا تغییر برنامه ی سمعک را انجام دهند. این ریموت به صورت بی سیم و مستقیم به سمعک وصل می شود و کار با آن راحت و آسان است. ”

“سمعک های هوشمند کنونی قادر هستند محیط صوتی کاربر را اسکن و آنالیز کنند و جهت صدایی را که دریافت می کنند، شناسایی و شکار کنند و یا اگر گفتار باشد، فارغ از اینکه از کدام سمت کاربر می آید، می توانند به صورت خودکار و هوشمند بر روی آن تمرکز کنند. این ویژگی سمعک های هوشمند وقتی بهینه تر و کامل تر می شود که کاربر هر دو گوش خود سمعک داشته باشد. به عبارت دیگر، سمعک دو گوشی زده باشد. در این حالت، سمعک ها با هم ارتباط بی سیمی سریع و بدون تاخیری دارند و همیشه با هم در ارتباط هستند و داده های خود را بین همدیگر به اشتراک می گذراند و با همدیگر تصمیم می گیرند که بهترین حالت پردازشی برای کاربر کدام است و همان را اجرا می کنند. علاوه بر اینکه این فناوری به صورت خودکار و در پس زمینه کار می کند، زیمنس اختیار تغییر جهت دریافت صداها و یا تمرکز بر روی جهت خاصی را به کاربر سمعک از طریق اپ مخصوص فراهم آورده است. کاربر به کمک اپ مخصوص تنظیم سمعک می تواند جهت شکار صداها را تغییر دهد. اینکه سمعک ها به سمت جلوی کاربر، به سمت پشت او و یا طرف راست و چپ او تمرکز کنند تا او بتواند صداها را از جهت مورد نظر خودش بشنود، کاملا در اختیار کاربر سمعک است و او است که به سمعک ها دستور می دهد تا به کدام سمت حساس باشند. بدین ترتیب، کاربر سمعک قادر خواهد بود هر صدایی را از هر سمتی که بخواهد، بشنود.”

“سمعک های هوشمند کنونی قادر هستند محیط صوتی کاربر را اسکن و آنالیز کنند و جهت صدایی را که دریافت می کنند، شناسایی و شکار کنند و یا اگر گفتار باشد، فارغ از اینکه از کدام سمت کاربر می آید، می توانند به صورت خودکار و هوشمند بر روی آن تمرکز کنند. این ویژگی سمعک های هوشمند وقتی بهینه تر و کامل تر می شود که کاربر هر دو گوش خود سمعک داشته باشد. به عبارت دیگر، سمعک دو گوشی زده باشد. در این حالت، سمعک ها با هم ارتباط بی سیمی سریع و بدون تاخیری دارند و همیشه با هم در ارتباط هستند و داده های خود را بین همدیگر به اشتراک می گذراند و با همدیگر تصمیم می گیرند که بهترین حالت پردازشی برای کاربر کدام است و همان را اجرا می کنند. علاوه بر اینکه این فناوری به صورت خودکار و در پس زمینه کار می کند، زیمنس اختیار تغییر جهت دریافت صداها و یا تمرکز بر روی جهت خاصی را به کاربر سمعک از طریق اپ مخصوص فراهم آورده است. کاربر به کمک اپ مخصوص تنظیم سمعک می تواند جهت شکار صداها را تغییر دهد. اینکه سمعک ها به سمت جلوی کاربر، به سمت پشت او و یا طرف راست و چپ او تمرکز کنند تا او بتواند صداها را از جهت مورد نظر خودش بشنود، کاملا در اختیار کاربر سمعک است و او است که به سمعک ها دستور می دهد تا به کدام سمت حساس باشند. بدین ترتیب، کاربر سمعک قادر خواهد بود هر صدایی را از هر سمتی که بخواهد، بشنود.”

“کاربر سمعک علاوه بر اینکه دوست دارد جهت شکار صداها را خودش و از طریق اپ مخصوص تنظیم سمعک تعیین کند، دوست دارد وسعت و حدود آن زاویه از محیط را نیز تعیین و کنترل کند. مثلا او دوست دارد صداهایی که در نیمه ی جلویی او هستند را کامل دریافت کند و یا فقط دوست دارد آن زاویه ی باریکی که فقط در روبروی او (نوک بینی او) هست را دریافت کند و وسعت دریافت صدا تا حد امکان باریک باشد. کاربر سمعک با اپ مخصوص تنظیم سمعک می تواند وسعت دریافت صداها را علاوه بر تعیین جهت دریافت صدا، تعیین و مشخص کند. بدین وسیله او قادر است هر صدایی را از هر جهتی که بیاید دریافت کند و هیچ صدایی را از دست ندهد.”

کاربر سمعک با اپ مخصوص تنظیم سمعک می تواند جهت شکار صداها را خودش تعیین کند. اینکه صداهای روبرو، پشت سر، طرف راست یا چپ را بگیرید، کاملا در اختیار کاربر است و او می تواند جهت دریافت و شکار صدا توسط سمعک هوشمند را تعیین کند.

کاربر سمعک علاوه بر تنظیم میزان بلندی (ولوم) سمعک از طریف اپ مخصوص تنظیم سمعک می تواند کیفیت صدای سمعک که (زیروبمی نام دارد) را تنظیم کند. گاهی مواقع لازم است ولوم سمعک زیاد یا کم گردد، ولی گاهی اوقات ولوم صدای سمعک خوب است و کیفیت صدا نیاز به تنظیم دارد، مثلا نیاز است که صدای سمعک اندکی زیرتر یا بم تر گردد. برای این کار تنظیم زیروبمی کمک کننده است. کاربر با این تنظیم می تواند بین صداها بالانس ایجاد کند و در محیط هایی که جنس صدا او را آزار می دهد، کیفیت صدای سمعک را تغییر دهد تا متناسب با دلخواه خودش باشد.

برای تنظیم سمعک نیاز به تعیین میزان کم شنوایی و به عبارت تخصصی تر، تعیین آستانه های شنوایی فرد می باشد. زمانی برای تعیین آستانه های شنوایی فرد باید از دستگاه ادیومتر و اتاقک ضد صوت مخصوص شنوایی سنجی استفاده می شد که یکی از محدودیت های آن عدم امکان تحرک و پرتابل بودن آن است. اکنون سمعک های هوشمند کنونی قادر هستند آستانه های شنوایی کاربر را با دقت نزدیک به ادیومتر تعیین و مشخص کنند. مزیت این کار، پرتابل بودن آن و امکان تعیین آستانه ها در ویزیت هایی است که در منزل انجام می شود. اگرچه برای تشخیص و درمان پزشکی باید از ادیومتر و اتاقک مخصوص استفاده گردد و برای این کار نیاز به حضور فرد در کلینیک شنوایی است، اما برای مواقعی که تشخیص پزشکی صورت گرفته و نیاز به دریافت سمعک تعیین شده است و در مواقعی که نیاز به تغییر تنظیمات سمعک به دلیل تغییر میزان کم شنوایی کاربر است، می توان از این قابلیت سمعک های هوشمند استفاده کرد. سمعک بر روی گوش فرد قرار می گیرد و صداهایی در فرکانس های مختلف برای گوش او پخش می شود و بدین وسیله، آزمایش شنوایی سنجی برای او جهت تعیین آستانه های شنوایی و تعیین میزان تقویت لازم برای او صورت می گیرد.

سمعک های هوشمند اعجاب انگیز و خارق العاده هستند. توانایی های عجیب و شگفت آوری دارند. محیط صوتی کاربر را همیشه و به صورت مداوم اسکن و آنالیز می کنند و همیشه به دنبال یافتن بهترین تنظیم برای او هستند. سمعک های هوشمند کارهای متعدد و متفاوتی را با هم انجام می دهند. یکی از این کارها داده نگاری است. بعد از اینکه سمعک از سوی متخصص شنوایی تنظیم و تحویل کاربر می شود، سمعک هوشمند تمامی اطلاعات صوتی را که از تمامی محیط های صوتی کاربر دریافت می کند را در حافظه ی خود ثبت و ضبط می کند و در جلسه ی بعدی که سمعک از سوی متخصص شنوایی به رایانه وصل می شود تا تنظیمات ظریف انجام گیرد، این اطلاعات در اختیار متخصص شنوایی قرار می گیرد و او بهتر می تواند تصمیم بگیرد که کاربر در هر محیط صوتی چقدر تجربه ی شنیدن با کیفیت خوب را داشته است و در کجاها نیاز به اعمال تنظیمات خاص است تا بدین وسیله سمعک برای هر کاربر و متناسب با شرایط محیط صوتی او و متناسب با وضعیت شنوایی او تنظیم مجدد و شخصی سازی شود. ه ضبط و ثبت داده ها، داده نگاری گفته می شود. هر چقدر رده ی عملکردی سمعک بالاتر باشد، محدوده ی عملکردی این داده نگاری برای محیط های صوتی و برنامه های مختلف بیشتر خواهد بود و متخصص شنوایی اطلاعات کامل تر و بیشتری را جهت اعمال بهتر تنظیمات جدید خواهد داشت.

سمعک های هوشمند اعجاب انگیز و خارق العاده هستند. توانایی های عجیب و شگفت آوری دارند. محیط صوتی کاربر را همیشه و به صورت مداوم اسکن و آنالیز می کنند و همیشه به دنبال یافتن بهترین تنظیم برای او هستند. سمعک های هوشمند کارهای متعدد و متفاوتی را با هم انجام می دهند. یکی از این کارها یادگیری است. تعریف دقی و محکمه پسندی که برای هوش مصنوعی می توان در حال حاضر ارایه کرده این است: سیستمی هوشمند است که بتواند یاد بگیرد. سمعک های هوشمند همچون انسان توانایی یادگیری دارند. آن ها محیط صوتی کاربر را اسکن و آنالیز می کنند و میزان تغییری را که کاربر به محض دریافت صداها و با کمک اپ مخصوص تنظیم سمعک و یا از طریق دکمه های تنظیمی خود سمعک انجام می دهد را ثبت می کنند و این کار را برای تمامی زمان هایی که وقایع صوتی مختلف رخ می دهد را ثبت و می نگارند. بعد از یک تا دو هفته، با روش آنالیز آماری پیشرفته ای که برای هوش مصنوعی سمعک ها ارایه شده است، این داده ها توسط خود سمعک بررسی می شود و بهترین حالت تنظیمی صدا تعیین می گردد و سمعک یاد می گیرد که کاربر دوست دارد صداها را به چه شکلی بشنود. در قدیم، برای اینکه سمعک برای هر کاربری و متناسب با نیازهای شنیداری و محیط صوتی او تنظیم شود نیاز بود کاربر در حدود 10 تا 12 جلسه در کلینیک شنوایی حضور پیدا کند تا تنظیمات ظریف صورت بگیرد. فناوری هوش مصنوعی سمعک و توانایی یادگیری سمعک های هوشمند این جلسات حضوری متعدد کاربر را به نحو قابل ملاحظه ای کاهش داده است. سمعک های هوشمند یادگیرنده دستیار ویژه ی متخصص شنوایی در تنظیم سمعک هستند و کمک شایانی به متخصص شنوایی در شخصی سازی تظیمات سمعک از سوی متخصص شنوایی برای هر کاربر می کنند و حتی ممکن است برای انجام تنظیمات مجدد، دیگر نیازی به حضور کاربر در کلینیک شنوایی نباشد و خود سمعک تنظیمات مورد نیاز کاربر را پس از یادگیری اعمال کند. هر چه رده ی سمعک بالاتر باشد، روند یادگیری سمعک در تعداد باندهای فرکانسی بیشتری رخ می دهد و هر ناحیه ی فرکانسی بهتر و متناسب با نیازهای شنیداری کاربر تنظیم می شود. با کاهش رده ی عملکردی سمعک، تعداد باندهای فرکانسی که پدیده ی یادگیری رخ می دهد کمتر می شود و تنظیمات اعمال شده، کلی تر خواهد بود و به ظرافت روند یادگیری که برای سمعک های رده بالاتر رخ می دهد، صورت نخواهد پذیرفت.

“آن دسته از افراد کم شنوایی که دفعه ی اول سمعک می زنند، اگر صدای سمعک دقیقا متناسب با وضعیت آستانه های شنوایی او تنظیم گردد، صدای سمعک برای او بلند به نظر خواهد رسید، چون به علت کم شنیدن، مغزش عادت به ضعیف شنیدن صداها دارد و هر چقدر از زمان کم شنوا شدنش بیشتر گذشته باشد و در فاصله ی زمانی دیتر برای دریافت و استفاده از سمعک اقدام کرده باشد، صداهای تقویت شده با سمعک را بلندتر خواهد شنید و در اوایل کار ممکن است برای او راحت و دلپسند نباشد. به همین دلیل، متخصص شنوایی میزان تقویت سمعک او را اندکی کم می کند تا کاربر سمعک به مرور استفاده و تمرین با سمعکش عادت کند و پس از گذشت مدت زمانی، میزان تقویت سمعک به تدریج و اندک اندک افزایش یابد و برای این کار ممکن است به حضور مجدد و فیزیکی کاربر در کلینیک شنوایی و تنظیم مجدد سمعک او نیاز است و این امر باعث گرفته شدن وقت کاربر می شود. فناوری تنظیم خودکار سمعک این مشکل را حل کرده است، سمعک به تدریج و با استفاده ی متعدد آن از سوی کاربر، به صورت خودکار و هوشمند میزان تقویت را در گام های کوچکی و کم کم افزایش می دهد و این یکی از توانیی های استثنایی سمعک هوشمند است و بدین ترتیب، تعداد دفعات مراجعه ی کاربر به کیلنیک شنوایی و سمعک کاهش می یابد. ”

تینیتوس، که معادل فارسی آن وزوز نام دارد، به صدایی گفته می شود که درون سر فرد و یا گوش او شنیده می شود، در حالی که منبع صوتی خارجی در دنیای بیرون برای آن وجود ندارد. فارغ از اینکه دلایل متعددی برای ایجاد این صدا وجود دارد و نیاز به ارزیابی کامل شنوایی است، صدایی است که برای فرد مبتلا بسیار آزاردهنده است. درمان های پزشکی و توانبخشی متعددی برای آن وجود دارد و بسته به نتیجه ی آزمایشات شنوایی و تست های تخصصی ارزیابی شنوایی، نوع درمان انتخاب و برای فرد پیاده می شود. یکی از درمان های توانبخشی وزوز، پوشش آن می باشد که به نام ماسکینگ تینتوس معروف است و دستگاهی که این کار را انجام می دهد به نام تینیتوس ماسکر معروف است. در این رویکرد درمانی، نویزی به گوش فرد پخش می شود که به صورت خش خش و یا به صورت صدای باد است و این نویز باعث می شود فرد صدای وزوز خودش را نشنود. به عنوان مثال، عین حالتی می ماند که روی چیزی سرپوش انداخته شود و با این کار، آن چیز از چشم ها سر پوشیده بماند. در این حالت، سیگنال یا نویزی که برای پوشش وزوز به کار می رود، در طول زمان جنس آن (فرکانس و شدت صدا) تغییر نمی کند و همیشه ثابت است. به عنوان مثال، صدای یک فن که همیشه در حال کار هست و یک صدای ثابتی دارد.

تینیتوس، که معادل فارسی آن وزوز نام دارد، به صدایی گفته می شود که درون سر فرد و یا گوش او شنیده می شود، در حالی که منبع صوتی خارجی در دنیای بیرون برای آن وجود ندارد. فارغ از اینکه دلایل متعددی برای ایجاد این صدا وجود دارد و نیاز به ارزیابی کامل شنوایی است، صدایی است که برای فرد مبتلا بسیار آزاردهنده است. درمان های پزشکی و توانبخشی متعددی برای آن وجود دارد و بسته به نتیجه ی آزمایشات شنوایی و تست های تخصصی ارزیابی شنوایی، نوع درمان انتخاب و برای فرد پیاده می شود. یکی از درمان های توانبخشی وزوز، پوشش آن می باشد که به نام ماسکینگ تینتوس معروف است و دستگاهی که این کار را انجام می دهد به نام تینیتوس ماسکر معروف است. در این رویکرد درمانی، نویزی به گوش فرد پخش می شود که به صورت خش خش و یا به صورت صدای باد است و این نویز باعث می شود فرد صدای وزوز خودش را نشنود. به عنوان مثال، عین حالتی می ماند که روی چیزی سرپوش انداخته شود و با این کار، آن چیز از چشم ها سر پوشیده بماند. در این حالت، سیگنال یا نویزی که برای پوشش وزوز به کار می رود، در طول زمان جنس آن (فرکانس و شدت صدا) تغییر می کند و این تغییر صدا حالت خوشایند و آرام بخشی را برای فرد به دنبال دارد. موج دریا از همان اول برای بشر آرام بخش بوده است. به عمین دلیل، در این فناوری از صدای دریا استفاده می شود و با تغییرات متنوعی که در جنس صدا ایجاد می شود، علاوه بر پوشش وزوز، حس خوشایند و آرام بخشی به فرد می دهد. همچنین نویز دریا باعث تحریک عصب شنوایی و ایجاد الگوهای خاصی از فعالیت در آن می شود که منجر به از بین رفتن طبیعی وزوز و قطع کامل آن می شود.

“تینیتوس، که معادل فارسی آن وزوز نام دارد، به صدایی گفته می شود که درون سر فرد و یا گوش او شنیده می شود، در حالی که منبع صوتی خارجی در دنیای بیرون برای آن وجود ندارد. فارغ از اینکه دلایل متعددی برای ایجاد این صدا وجود دارد و نیاز به ارزیابی کامل شنوایی است، صدایی است که برای فرد مبتلا بسیار آزاردهنده است. درمان های پزشکی و توانبخشی متعددی برای آن وجود دارد و بسته به نتیجه ی آزمایشات شنوایی و تست های تخصصی ارزیابی شنوایی، نوع درمان انتخاب و برای فرد پیاده می شود. یکی از درمان های توانبخشی وزوز که مهار وزوز نام دارد، جدیدترین و به روزترین درمان توانبخشی است که حاصل مطالعات نوروساینس و مغز می باشد. در این روش، بر اساس مشخصات وزوز فرد، نوع تقویت و یا نویز ارایه شده از سوی سمعک به صورت خاصی طراحی و به گوش کاربر ارایه می شود و باعث تحریک عصب شنوایی و مغز او به گونه ای می گردد که وزوز فرد کم شده و یا به طور کامل از بین می رود. این درمان بهتر از روش پوشش وزوز است چون در این روش درمانی، سرپوش روی وزوزی که همیشه هست، گذاشته نمی شود، بلکه کل وزوز از بین می رود. این روش درمانی یکی از بهترین روش های درمانی توانبخشی وزوز است که منحصرا از سوی شرکت زیمنس ارایه شده است. سمعکی که علاوه بر تقویت صداها این قابلیت را داشته باشد، برای کاربران دچار کم شنوایی و وزوز بسیار مناسب خواهد بود. ”

“سنسور مخصوص آنالیز صداها است که در کنار سنسور حرکت کمک می کند تا سمعک بهترین حالت تنظیمی را برای کاربر سمعک فراهم آورد.”

“درون سمعک سنسور است که وضعیت حرکت یا تکان خوردن کاربر سمعک را می فهمد و بر طبق اینکه کاربر سمعک در حال راه رفتن یا دویدن است، صداهای محیطی را پردازش و تقویت می کند تا فرد بتواند فضای سه بعدی از دنیای بیرون را تجربه کند. شنیدن برای حالتی که کاربر ثابت ایستاده و در حال گوش دادن به حرف های فردی است که روبروی او قرار دارد با حالتی که مشغول راه رفتن است و مشغول گوش دادن به حرف های فردی است که در کنار او راه می رود. این دو حالت فرق می کند و سمعک هوشمند می فهمد که فرد در کدام وضعیت قرار دارد و بهترین تنظیم و تقویت صداها باید چگونه باشد. فناوری بی رقیبی که در دنیا فقط در دستان شرکت زیمنس است.”

تقریبا تمامی کاربران سمعک شاکی از کیفیت صدای خودشان به صورت پیچش صدا، بلند بودن صدا یا اکویی بودن صدای خود در اثر تقویت با سمعک خودشان هستند. در قدیم، برای اینکه صدای کاربران سمعک آنها را آزار ندهد، ما مجبور بودیم که صدای سمعک را کم کنیم تا بدین وسیله صدای فرد آزاردهنده نباشد. این کار ممکن بود موثر باشد ولی باعث می شد صداهای ضعیف محیطی دیگر که لازم بود کاربر سمعک بشنود، شنیده نشود و کاربر سمعک مجبور بود شنیدن صداهای دیگر با زجر بلند شنیدن صدای خودش را انتخاب کند و یا اینکه راحتی صدای خودش را با زجر نشنیدن صداهای محیطی دیگر انتخاب کند. هر دو انتخاب برای کاربر سمعک زجرآور بود. ولی اکنون با فناوری بی رقیب زیمنس، کاربران به راحتی می توانند صداهای اطراف را در حد نیاز خود و به صورت کامل بشنوند، بدون اینکه صدای خودشان آنها را آزار دهد. انتخابی که دیگر زجرآور نیست. این فناوری الهام گرفته از یکی از نعمت های طبیعی خدادادی است که حاصل سال ها تحقیق و توسعه و زحمات دانشمندان با حیطه های تخصصی مختلف پزشکی و مهندسی در شرکت پر افتخار زیمنس بوده است. سمعک هایی که مجهز به این فناوری هستند، می توانند لحظه ای را که خود کاربر مشغول حرف زدن است، شناسایی کنند و تنظیمات خود را طوری تغییر دهند که صدای فرد برایش آزاردهنده نباد و مواقعی که دیگران صحبت می کنند را نیز تشخیص می دهند و تنظیمات را به حالتی در می آورند که کاربر بتواند صدای دیگران را راحت بشنود. با این فناوری، کاربر می تواند صدای خودش را همچون حالت طبیعی و بدون زجر بشنود. این فناوری کمک زیادی به استفاده ی مداوم روزانه به کاربران سمعک کرده است. استفاده ی مداوم سمعک باعث جلوگیری از کاهش عملکرد عصب شنوایی، کاهش عملکرد پردازشی مغز و باعث جلگیری از زوال عقلی یا آلزایمر می شود!

کانال پردازشی معبر پردازش صدا می باشد و صداها پس از تقویت در باندهای فرکانسی مختلف وارد کانال پردازشی می شوند. هر کانال پردازشی، پردازش خاص خودش را دارد و مستقل از کانال های دیگر است چون بنا به نیازهای شنوایی کاربر و محیط های صوتی مختلفی که کاربر در آنها مشغول شنیدن خواهد بود، صداهای مختلف باید به صورت گوناگون و متفاوت از هم پردازش شوند. هر چقدر تعداد کانال های پردازشی سمعکی بیشتر باشد،صدای سمعک بهتر و با کیفیت تر خواهد بود.

کاربر سمعک بسته به اینکه در چه محیط صوتی و با چه شرایط صوتی قرار می گیرد، ممکن است نیاز به شنیدن متفاوت داشته باشد. شنیدن با سمعک در جای آرام متفاوت از جاهای شلوغ است. به همین علت، میزان و نوع تقویت سمعک بسته به جایی که فرد قرار دارد، باید تغییر کند. برنامه ی سمعک به فرد کمک می کند تا با قرار گرفتن در هر محیط صوتی، برنامه ی دلخواه و متناسب با آن محیط صوتی که از سوی ادیولوژیست برای کاربر سمعک در سمعک او برنامه ریزی شده است را انتخاب کند تا بتواند در آن محیط به نحو عالی بشنود. این عین حالتی است که فرد برای هر محیط صوتی یک سمعک متفاوت با ویژگی های متفاوت و خاص آن محیط داشته باشد و خودش آن را انتخاب کند، دقیقا عین تلویزیون که فرد بنا به میل و دلخواه خود، شبکه و برنامه ی تلویزیونی مورد نظرش را انتخاب می کند، می تواند برنامه ی سمعک را نیز در هر محیطی تغییر دهد و شنیدن متفاوت را تجربه کند. هر چقدر تعداد برنامه های یک سمعک بیشتر باشد، کاربر سمعک انتخاب های متنوع و زیادی را خواهد داشت و در جاهای مختلف می تواند شنیدن متناسب با نیازش را تجربه کند.

شنیدن با سمعک باید برای کاربر تا حد امکان راحت و بی درد سر باشد. این مساله در جاهای شلوغ اهمیت زیادی دارد. وقتی کاربر در محیط سوتی قرار می گیرد که علاوه بر گفتار مورد نظر او، نویز، سر و صدا و دیگر صداهای گفتاری مزاحم هستند، سمعک با هوش مصنوعی خودش محیط صوتی را آنالیز کرده و همچون رهبر یک ارکستر به عوامل پردازشی مختلف سمعک (همچون جهت داری، حذف نویز و میزان تقویت) دستور می دهد که هر کدام به چه شکلی و چقدر کار کنند. درست عین یک مربی فوتبال که حرکات تیم مقابل را آنالیز می کند و بهترین تاکتیک و شیوه را اتخاذ می کند تا به هدف خودش برسد، سمعک نیز با آنالیز محیط صوتی و دستوراتی که متعاقب آن به عوامل پردازشی خودش می دهد، بهترین شنوایی را برای کاربر فراهم می سازد. بدین وسیله در عین اینکه کاربر راحت می شنود، صدای گفتار مورد نظرش را می شنود. این اولین فناوری در سمعک است که در تحقیقات بالینی شنوایی و شناختی مغز با ثبت امواج مغزی نشان داده شده است که باعث می شود مغز فرد در جاهای شلوغ دچار سردرگمی نشود و بدون زحمت بشنود. این گزینه باعث می شود شنوایی راحت و بی زحمتی برای کاربران فراهم آید، نیازی که تا همین چند سال پیش برطرف کردن آن آرزوی دست نیافتنی بود.

“گوش دادن به موسیقی بخش اجتناب ناپذیری از زندگی آدمیان امروزی شده است. موسیقی مشخصات و ویژگی های صوتی خاص خودش را دارد و متفاوت با گفتار و دیگر صداها است. برای اینکه کاربر سمعک بتواند موسیقی را با کیفیت بسیار بالا و در حد اعلی بشنود نیاز به پردازش های خاص موسیقی است. حتی ویژگی های صوتی موسیقی زنده با موسیقی ضبط شده فرق می کند. اگر خود کاربر هم نوازنده ی موسیقی باشد، باید شرایط تقویت صدای موسیقی که اون می نوازد متفاوت تر از حالتی باشد که او به موسیقی دیگران (ضبط شده یا موسیقی زنده ی در حال اجرا) گوش می دهد. سمعک هوشمند می تواند طوری برنامه ریزی شود که فرد با قرارگیری در هر کدام از این سه حالت موسیقی: زنده، ضبط شده یا در حال نواختن توسط خودش، بتواند بهترین کیفیت موسیقی را تجربه کند. هر چقدر رده ی عملکردی سمعک بالاتر باشد، کل این سه نوع موسیقی را خواهد شناخت و برای هر کدام تقویت خاص خودش را اعمال خواهد کرد. با پایین آمدن رده ی عملکردی سمعک، فقط امکان شناخت یک نوع موسیقی و تقویت آن وجود دارد. ”

“گوش دادن به مکالمات تلفن یکی از نیازهای اساسی کاربران سمعک است. سمعک های هوشمند کنونی دارای قابلیت بسیار بالایی برای تلفن هستند، به گونه ای که وقتی کاربر گوشی تلفن را نزدیکی سمعکش قرار می دهد، سمعک به صورت خودکار امواج مغناطیسی گوشی تلفن را شناخته و وارد مدار مخصوص تلفن می شود و بدین وسیله مکالمات تلفن به صورت بی سیم و از طریق امواج مغناطیسی به سمعک رفته و بعد از تقویت به گوش فرد ارایه می گردد. این کار باعث می شود فرد در جاهای شلوغ فقط صدای تلفن را بشنود و بتواند از گفتگوی فرد پشت خط آگاه شود. همچنین چون سمعک های کنونی به صورت بی سیمی با همدیگر ارتباط برقرار می کنند، صدای تفن از یک سمعک به صورت همزمان و بدون تاخیر به سمعک دوم ارسال می گردد و باعث می شود کاربر به صورت دو گوشی و استریو بشنود. این کار باعث می شود فرد در شلوغ ترین جاها بدون هیچ زحمتی و خیلی راحت بشنود، بهتر از افرادی که شنوایی سالمی دارند و در جاهای شلوغ باید گوش دیگر خود را بگیرند تا بتوانند بفهمند فرد پشت خط چه می گوید. با سمعک های هوشمند کنونی، بهتر از افراد سالم مکالمات تلفنی را بشنوید.”

“گوش دادن در جاهایی که صدا می پیچد و اکو وجود دارد، برای افراد کم شنوا بسیار سخت است. به محیط هایی که صدا درون آن می پیچد و اکو وجود دارد، محیط بازآوا گفته می شود. محیط بازآوا شامل محیط های سربسته ای می شود که درون آنها صدا می پیچد همچون سالن های تئاتر، سالن های موسیقی، سالن ها، سالن های سخنرانی رستوران ها و ساختمان هایی که تا سقف کاشی یا سنگ شده اند. در محیط های بازآوا دو نوع صدا وجود دارد: صدای مستقیم و اصلی که از منبع صوتی می آید و صداهای برگشتی و اکو که در اثر برخورد صدای اصلی به دیواره ها و برگشت و انعکاس از آن ها ایجاد می شود. ترکیب صداهای برگشتی با صدای اصلی منجر به اختلال در درک صدای اصلی در افراد کم شنوا و کاربران سمعک می شود. سمعک های هوشمند کنونی قادرند در جاهای بازآوا صداهای برگشتی را شناسایی کرده و آن ها را کم کنند و بدین وسیله فرد فقط صدای اصلی را بشنود. این فناوری به نوعی محافظت از کاربر سمعک در برابر صداهای بازآوا و برگشتی است.”

“سمعک کراس یا بایکراس برای آن دسته از افرادی می باشد که یک گوش آنان به طور کامل ناشنوا است، به گونه ای که با زدن سمعک بهبودی حاصل نمی یابد و گوش دیگر سالم و یا دچار کم شنوایی است و با زدن سمعک درست می شود. در گوش کاملا ناشنوا سمعکی به نام کراس قرار می گیرد و صداها را دریافت می کند و از طریق ارتباط بی سیمی بسیار پیشرفته ای به سمعک دیگری می فرستد که بر روی گوش سالم یا درای کم شنوایی قابل تقویت قرار دارد و بدین وسیله فرد می تواند تمامی صداها را بشنود، حتی صداهایی که از سمت گوش کاملا ناشنوایش می آید. ”

“سمعک های کنونی مجهز به ویژگی هستند که می توانند صداهای دریافتی از جهات و زوایای مختلف را شکار کنند و به جهت خاصی حساس از بقیه ی جهات باشند. به این سمعک ها سمعک های جهت دار گفته می شود. سمعک های جهت دار می توانند طوری تنظیم شوند که به صداهای روبرویی حساس تر از بقیه ی زوایای دیگر باشند و به همین خاطر، کاربر سمعک می تواند در مکان های شلوغ همچون بانک ها، مهمانی ها، سالن های انتظار، صداهاییی که از روبرو و جلوی او می آید را بهتر بشنود و صداهای پشت سری و یا طرفین را نشنود و یا کمتر از صداهای جلویی بشنود. بدین وسیله کاربر سمعک قادر می شود تمامی گفتار افراد روبروی خود را بشنود. صدایی که دریافت می شود به نواحی فرکانسی مختلفی تقسیم و دسته بندی می شود و هر کانال پردازشی بر روی ناحیه ی فرکانسی خاصی تمرکز کرده و به آنالیز صداها در آن ناحیه ی فرکانسی می پردازد و هر جا که صدای مزاحم (نویز) و یا سر و صدا باشد را کم کرده و هر کجا که صدای گفتار مورد نظر باشد، افزایش و ارتقا می دهد. بدین وسیله، صدایی که فرد در نهایت کار می شنود، عاری از نویز است و به راحتی می تواند گفتار روبروی خود را بشنود. هر چقدر تعداد کانال های پردازشی جهت داری یک سعک بیشتر باشد، خلوص صدا و کیفیت آن افزایش می یابد و نویز کمتری به گوش می رسد.”

“برای اینکه سمعکی ویژگی جهت داری را داشته باشد، باید دو تا میکروفن داشته باشد. این امر برای سمعک های پشت گوشی مساله ی خاصی نیست چون جا و فضا درون سمعک برای قرارگیری هر دو میکروفن به اندازه ی کافی وجود دارد، ولی برای سمعک های داخل گوشی نامریی مساله ساز است چون سمعک داخل گوشی نامریی باید تا حد امکان کوچک و ریز باشد و نباید بزرگ ساخته شود. به همین علت امکان جهت داری در سمعک های نامریی نیست ولی به کمک فناوری بسیار پیشرفته و بی رقیب ارتباط بی سیمی گوش به گوش زیمنس که امکان ارتباط سریع و بدون تاخیر دو سمعک گوش راست و چپ را فراهم کرده است و به کمک پردازش های سریعی که بین سمعک ها رخ داده و رد و بدل می شود، میکروفن سمعک سمت راست به صورت مجازی در کنار میکروفن سمعک سمت چپ قرار می گیرد و بدین وسیله دو میکروفن در یک گوش و در کنار هم قرار می گیرند و همین واقعه برای سمعک سمت راست رخ می دهد و بدین وسیله نه تنها دو میکروفن در هر سمت وجود دارد، بلکه جمعا چهار تا میکروفن وجود دارد و جهت داری ورای حالت واقعی پدید می آید. بدین ترتیب، جهت داری در سمعک های نامریی پدید می آید ولی فقط با یک میکروفن! آیا شگفت آور نیست؟!”

“جهت داری سمعک باعث می شود فقط صداهای روبرو که مد نظر کاربر سمعک است دریافت و شنیده شود. این حالت کمک شایانی به فرد در شنیدن در مکان های شلوغ می کند، به ویژه در شرایطی همچون مهمانی ها، مکان های اجتماعی شلوغ و مکان های پر ازدحام. هر چقدر بازه ی حساسیت جهت داری باریک تر باشد، کاربر فقط صدای فردی را که دقیقا در روبروی او است، می شنود و صداهای پشتی و کناری را نه تنها نمی شنود، بلکه صداهایی که در روبروی او و نزدیک به فرد مورد نظر هستند را نیز کمتر می شنود. به این فناوری جهت داری باریک گفته می شود. این ویژگی وقتی به حد اعلای خود می رسد که فرد دو تا از این نوع سمعک ها را بزند، یعنی ه صورت دو گوشی استفاده کند.”

“جهت داری در سمعک توسط میکروفون های خاصی برآورده می شود. ای میکروفون ها درون سمعک با آرایش خاصی قرار داده شده اند تا بتوانند به جهات خاصی حساس تر باشند. فناوری میکروفن های جهت دار بسیار پیچیده و پیشرفته است و برای اینکه جهت داری در حد اعلای خودش برآورده شود باید فناوری میکروفن به کار رفته درون سمعک پیشرفته تر باشد، هر چه این فناوری پیشرفته تر باشد، جهت داری سمعک بهتر می گردد و در نتیجه فرد صداهای مد نظرش را بهار خواهد شنید.”

“سمعک های جهت داری که مجهز به قابلیت تمرکز بر روی گفتار هستند، محیط صوتی اطراف کاربر را اسکن کرده و صداها را آنالیز می کنند و به دنبال صداهای گفتار در کل زاویه ی 360 درجه ی اطراف کاربر هستند و وقتی صدای گفتار را در هر زاویه ای تشخیص دهند، به صورت خودکار به آن زاویه تمرکز کرده و فقط به آن زاویه ی حساس می شوند و هر صدای گفتاری که از آن زاویه بیاید را شکار کرده و دریافت می کنند. این امر باعث می شود که فرد بتواند تمامی صداهای گفتاری نزدیکش را از هر زاویه و جهتی که بیاید، بشنود، آنهم بدون اینکه سرش را بچرخان و یا در جهت خاصی قرار بگیرد. او با این فناوری می تواند از گفتار تمامی افراد قرار گرفته در تمامی زوایا آگاهی یابد و تمامی گفتارها را بفهمد. برای برخورداری از این نعمت فناوری زیمنس نیاز به استفاده ی سمعک ها به صورت دو گوشی است تا اطلاعات سمعک بین همدیگر به صورت بی سیم و با سرعت بالایی رد و بدل و مخابره شود تا دقت سمعک ها در یافتن زاویه ی درست گفتار آمده و شکار آن به طرز شگفت انگیزی افزایش یابد.”

اینکه سمعک جهت دار باشد، به معنی اتمام کار نیست و صرفا جهت دار بودن سمعک کافی نیست. باید علاوه بر جهت دار، بتواند بر روی صداهای گفتار که از زوایای مختلف می آید تمرکز کند. برای کاربران سمعک مهم آن است که بتوانند صداهای گفتاری را از تمامی جهات بشنوند و درک کنند. فناوری تمرکز بر گفتار برای برآورده شدن این نیاز کاربران می باشد و به صورت خودکار عمل می کند و محیط صوتی فرد را اسکن و آنالیز می کند و بر سمتی که گفتار می آید تمرکز می کند. این جهت ممکن است سمت راست، چپ، پشت سر فرد و یا جلوی او باشد. بدین وسیله او قادر است هر گفتاری را که می خواهد بشنود، بدون هیچگونه نگرانی. هر چقدر توانایی سمعک در پردازش این مساله بالا باشد، درک کاربر از صداهای گفتاری موجود در محیط صوتی او افزایش خواهد یافت.

لاله ی گوش انسان دارای برآمدگی ها و فرو رفتگی هایی است که خالق بزرگ آنها را با هدف خاصی بدین شکل آفریده است. این پستی و بلندی های لاله ی گوش باعث می شود وقتی صداها از زوایای مختلف در خط افقی یا عمودی می آیند، درون این پستی ها یا برآمدگی ها دچار شکستگی ها و انعکاساتی شوند و بدین وسیله شدت صدا در فرکانس های مختلف دچار اختلافات اساسی بشود و سپس وارد گوش می شوند و مغز انسان از دوران بچگی یاد می گیرد که با توجه به طیف صدای دریافتی، زاویه و مکان منبع آن صدا در کجای محیط بیرون از سرش قرار دارد تا بدین وسیله بتواند صداها را مکان یابی کند. وقتی کاربری سمعک داخل گوشی می زند، چون میکروفن سمعک درون مجرای گوش قرار می گیرد، از این نعمت خدادادی برخوردار است ولی کاربری که سمعک پشت گوشی می زند، چون میکروفن بالای لاله ی گوش قرار می گیرد، از این نعمت خدادادی محروم خواهد شد و تحقیقات نشان می دهد که کاربران در مکان یابی صداها با سمعک پشت گوشی دچار مشکل می شوند. به همین جهت فناوری گوش واقعی ارایه شده است که خصوصیات و ویژگی های صوتی لاله ی گوش برای میکروفن سمعک پشت گوشی شبیه سازی و اجرا شود تا فرد بتواند مکان یابی دقیقی همچون لاله ی گوش پیدا کند. این فناوری کمک می کند تا سمعک پشت گوشی صدایی را به گوش فرد تحویل دهد که انگار میکروفن به جای اینکه بالا و پشت لاله ی گوش باشد، درون مجرای گوش باشد.

“در اکثر افراد کم شنوا، ناحیه ی قاعده ی حلزون بیشتر آسیب می خورد و بیشترین کم شنوایی معمولا در نواحی فرکانس بالا رخ می دهد و به همین علت است که اکثر افراد کم شنوا در شنیدن صداهای فرکانس بالا مشکل دارند. مواقعی هست که این میزان آسیب به حلزون آنقدر زیاد است که حتی با تقویت کامل صداها در این نواحی فرکانسی، حلزون فرد قادر به دریافت و تبدیل این صداها به پیام های عصبی نیست و به اصطلاح فنی، حلزون دچار مناطق مرده در این نواحی می باشد. به این نواحی، مناطق مرده ی حلزونی گفته می شود. مناطق مرده ی حلزونی در افت های بیشتر و اغلب در نواحی فرکانس بالا رخ می دهد و باعث می شود فرد از شنیدن صداهای فرکانس بالا همچون “”س”” و “”ز”” محروم باشد، حتی وقتی که سمعک استفاده می کند و سمعک این نواحی فرکانسی را تقویت می کند. این مساله برای کودکان بسیار مهم است چون آنان باید تمامی صداهای گفتاری را بشنوند و بتوانند بدین وسیله زبان و گفتار یاد بگیرند و در مدرسه تحصیل کنند. فناوری تراکم فرکانسی کمک شایانی به این افراد می کند و حتی با وجود مناطق مرده ی حلزونی، کاربر می تواند صداهای فرکانس بالا را بشنود. تراکم فرکانسی با فشردن فرکانس ها، فرکانس صداهای دریافتی را پایین می آورد و با تقویت مناسب به نواحی از حلزون فرد ارایه می دهد تا فرد بتواند به کمک آن نواحی، صداهای فرکانس بالا را بشنود. این فناوری برای کمک به افراد کم شنوایی است که محروم از شنیدن فرکانس های بالا هستند.”

“سمعک های قدیمی نهایتا تا فرکانس 4000 هرتز را تقویت می کردند. سمعک های دیجیتالی اولیه تا فرکانس 6000 هرتز را تقویت می کردند. هر چقدر محدوده ی فرکانسی تقویتی سمعک بیشتر باشد، کیفیت صدا بهتر می شود. سمعک های دیجیتالی معمولی کنونی تا فرکانس 8000 هرتز را تقویت می کنند. این میزان حد فرکانسی برای شنیدن گفتار مناسب و کافی است ولی برای شنیدن موسیقی، هر چقدر فرکانس تقویتی سمعک بالاتر باشد، بهتر است. با فناوری پهنای باند وسیع، حد فرکانسی تقویتی سمعک تا فرکانس 12000 هرتز افزایش می یابد و بدین وسیله کاربر می تواند تجربه ی باورنکردنی را در گوش دادن به موسیقی و دیگر صداها تجربه کند. با این فناوری سهم فرد از شنیدن دنیا افزایش می یابد. ”

بزرگترین مشکل سمعک ها سوت زدن آن ها در هنگام استفاده است. صدای سوت سمعک، که به آن فیدبک صوتی گفته می شود، برای کاربر بسیار آزادهنده است و باعث می شود دیگران از وجود سمعک روی گوش کاربر آگاه شوند. فناوری حذف فیدبک صوتی به طور کامل این سوت را از بین می برد و سمعک هرگز روی گوش فرد سوت نمی زند. وجود این فناوری برای استفاده ی موفق سمعک از سوی کاربر، به ویژه در نوزادان و کودکان، بسیار مهم است. به همین دلیل، فناوری حذف فیدبک صوتی یکی از ضروری ترین گزینه هایی است که در انتخاب سمعک مناسب باید به آن توجه ویژه ای داشت.

“نویز، یا همان سر و صدا و صداهای مزاحم، همیشه برای کاربران سمعک آزاردهنده بوده است. صدای باد یکی از این نویزهای آزاردهنده است. وقتی کاربر سمعک در معرض باد قرار می گیرد، باد اطراف سر و اطراف سمعک به صوت چرخشی و با سرعت زیاد حرکت می کند و این افزایش سرعت باعث بلندتر شدن صدای باد و در اثر تقویت سمعک باعث افزایش بلندی صدای باد می شود و موجب آزار کاربر سمعک و نیز عدم درک گفتار دیگران در هنگام وزیدن باد می شود. به کمک فناوری حذف باد، سمعک محیط صوتی فرد را اسکن و آنالیز می کند و فرکانسی را که حاوی صدای باد است به صورت هوشمند کاهش می دهد، بدون اینکه تاثیر نابجایی بر روی صداهای دیگر، به ویژه گفتار دیگران، بگذارد. بدین ترتیب، کاربر سمعک در شرایطی که باد می وزود، نه تنها از شنیدن و درک گفتار دیگران لذت می برد، بلکه شنوایی راحتی را تجربه می کند. درک گفتار در کنار راحتی شنیداری، دو رویایی بود که کاربران سمعک سال ها انتظارش را می کشیدند ولی اکنون به تحقق پیوسته و می توانند آن را تجربه کنند. ”

ارتباط بی سیمی سریع و بدون تاخیر دو سمعک سمت راست و چپ باعث شده است تا بسیاری از فناوری ها به صورت دو گوشی فراهم آید و تجربه ی شنیداری خارق العاده ای برای کاربران فراهم آید. یکی از این فناوری ها، حذف نویز باد از طریق پردازش دو گوشی است. این فناوری باعث می شود نه تنها صدای باد در هر دو سمعک حذف شود، بلکه صدای گفتار فردی را که به صورت تک گوشی و از طریق یک سمعک دریافت می شود، به صورت دو گوشی دریافت گردد و کاربر سمعک بتواند صدای فرد همراهی را که در کنار او در حال قدم زدن در خیابانی هستند که باد می وزد، بشنود. صدای گفتار از یک سمت می آید ولی به کمک این فناوری، کاربر سمعک صدا را از هر دو گوشش می شنود و بدین وسیله مانعی برای شنیدن حرف های فرد همراهش وجود ندارد.

“نویز، سر و صداهای مزاحم، همیشه برای کاربران سمعک آزاردهنده هستند. چه فایده ای دارد که نویزها و سر وصداهای بیخود شنیده شوند. این فناوری که به کمک پردازش دیجیتالی فراهم آمده است موجب می شود سمعک به صورت خودکار و هوشمندانه، محیط صوتی کاربر را اسکن و آنالیز کند و هر کجا که نویز و سر و صدا باشد، تشخیص داده و میزان تقویت را برای آن صدا کم می کند و بدین وسیله کاربر سمعک نویز کمتری را می شنود. در نتیجه، کاربر سمعک صداها را راحت خواهد شنید. تصور کنید شما مشغول دیدن تلویزون باشید و کسی مشغول تمیز کردن خانه با جارو برقی شود که صدایش برای شما کم شده است. آیا در این حالت راحت نخواهید شنید؟! حذف نویز موجب راحتی شنیداری می شود و فرد از شنیدن صداها خسته نمی شود. راحتی شنیداری جزو الزامات تجویز سمعک برای کاربران است. هر چقدر تعداد کانال برای حذف نویز بیشتر باشد، سمعک بهتر می تواند نویزها را کاهش دهد و هر چقدر گزینه های تنظیمی آن بیشتر باشد، امکان تنظیم دقیق تر و بهتر سمعک در این زمینه برای کاربران با نیازهای خاص وجود خواهد داشت.”

حذف نویز باعث راحتی شنیداری کاربر سمعک می شود و ارتقای صداهای گفتاری دیگران باعث افزایش درک گفتار می شود. این دو مزیت فناوری مدیریت گفتار و نویز است. هر چقدر گزینه های تنظیمی این فناوری بیشتر باشد، امکان تنظیم دقیق تر و متناسب با وضعیت کم شنوایی کاربر و نیازهای شنیداری او فراهم می آید.

“از جمله صداهای آزاردهنده که برای کاربران سمعک اغلب رخ می دهد، صداهای آنی و بلند است که چون خیلی سریع رخ می دهد و سمعک های معمولی قادر به گرفتن این نوع صداها و کم کردن آنها نیستند. صداهایی همچون بهم خوردن قاشق و چنگال، بهم خوردن قاشق یا چنگال به بشقاب، کوبیده شدن در، برخورد لیوان ها به یکدیگر و بوق ماشین از جمله صداهای آنی کوبه ای است که موجب آزار صوتی کاربران سمعک می شود. فناوری کاهش صداهای آنی باعث می شود این نوع صداها متناسب با نیاز و ترجیح کاربر سمعک به اندازه ی کافی و مناسب کم می کند و حتی آنقدر می تواند این صداها را کم کند که کاربر اصلا متوجه صداها آنی بلند نشود. سرعت واکنش این مدار در سمعک آنقدر زیاد است که کوتاه ترین صداها را کم می کند. ”

“از جمله صداهای آزاردهنده که برای کاربران سمعک اغلب رخ می دهد، صداهای آنی و بلند است که چون خیلی سریع رخ می دهد و سمعک های معمولی قادر به گرفتن این نوع صداها و کم کردن آنها نیستند. صداهایی همچون بهم خوردن قاشق و چنگال، بهم خوردن قاشق یا چنگال به بشقاب، کوبیده شدن در، برخورد لیوان ها به یکدیگر و بوق ماشین از جمله صداهای آنی کوبه ای است که موجب آزار صوتی کاربران سمعک می شود. فناوری کاهش صداهای آنی باعث می شود این نوع صداها متناسب با نیاز و ترجیح کاربر سمعک به اندازه ی کافی و مناسب کم می کند و حتی آنقدر می تواند این صداها را کم کند که کاربر اصلا متوجه صداها آنی بلند نشود. سرعت واکنش این مدار در سمعک آنقدر زیاد است که کوتاه ترین صداها را کم می کند. ”

“میکروفن جهت دار باعث می شود تا جهت گفتار شکار شود و دیگر صداها (که نویز و صداهای مزاحم حساب می شوند) کم شوند و وقتی این صدای گفتار به مدار سمعک وارد می شود، نیاز است در بعضی از جاهای آن که خلوص گفتار بیشتر از نویز است، تقویت و ارتقا گردد. فناوری ارتقای گفتار جهت دار این کار را انجام می دهد. این فناوری باعث تقویت آن بخش هایی از سیگنال می شود که درجه ی خلوص گفتار بیشتر از نویز است و بدین ترتیب میزان خلص گفتار در صدای نهایی که کاربر می شنود بیشتر خواهد شد و این امر موجب می شود درک گفتار کاربر در جاهای شلوغ بیشتر شود. هر چقدر تعداد گزینه های تنظیمی مربوط به این فناوری بیشتر باشد، امکان شخصی سازی و بهینه سازی آن برای هر کاربری با نیازهای خاص او بیشتر می گردد.”

فناوری بلوتوث و امکان اتصال بلوتوثی سمعک به موبایل، تلویزیون، رایانه و هر وسیله ی صوتی دیگر باعث شده است کاربران سمعک خیلی راحت و بدون زحمت به این وسایل وصل شوند و از شنیدن صدای بلوتوثی آن ها لذت ببرند. در مواقعی که کاربر سمعک از طریق بلوتوث صدای موبایل و مکالمات آن را می شنود و در همین موقع در جای شلوغی قرار دارد، همچون حالتی که در خیابان پر سر و صدایی مشغول راه رفتن است، علاوه بر صدای بلوتوثی موبایل، صداهای بیرون که در خیابان هستند ممکن است باعث آزار او شوند و ممکن است آنقدر زیاد و بلند باشند که باعث شوند کاربر صدای بلوتوث موبایل را نشوند و متوجه مکالمات تلفنی اش نشود. در این حالت، فناوری هوشمند تنظیم صدای بلوتوث کمک کننده است. این فناوری به صورت هوشمندانه و خودکار همیشه محیط صوتی فرد را اسکن و آنالیز می کند و هر کجا که صدای محیطی بالا برود، این فناوری صدای بلوتوث موبایل یا هر وسیله صوتی دیگری که با بلوتوث به سمعک وصل شده است را به همان اندازه بالا می برد و همیشه نسبت اختلاف بین صدای بلوتوث با صدای محیط را حفظ می کند تا بدین وسیله، صدای بلوتوث همیشه یک سر و گردن بالاتر از صدای محیط باشد. این فناوری کاملا خودکار است و نیازی به انجام عملی یا تنظیمی از سوی کاربر ندارد.

“افزایش پهنای باند فرکانسی سمعک همیشه برای کاربران جذاب و دلپسند بوده است. زمانی حداکثر محدوده ی پوشش سمعک ها تا 6000 هرتز بوده است و این مساله برای گوش دادن به موسیقی بسیار مهم است. فناوری شفافیت صدا برای افزایش پهنای باند فرکانسی سمعک برای مواقعی است که کاربر سمعک به موسیقی گوش می دهد. در این فناوری که از دستاوردهای علم ضبط و پخش موسیقی استفاده می شود، بخشی از محدوده ی فرکانسی موسیقی با محاسبات پیچیده و پیشرفته انتخاب و در نواحی فرکانسی بالاتر دوباره سازی می گردد و بدین وسیله محدوده ی فرکانسی موسیقی که کاربر می شنود بیشتر از حالت عادی است و بدین ترتیب، محتوای فرکانسی موسیقی شنیده شده غنی تر می شود و کاربر صدای باکیفیت تری از موسیقی را می شنود. ”

“دستگاه شنوایی خدادادی انسان به گونه ای کار می کند که همیشه محیط صوتی او را اسکن و آنالیز می کند و بر حسب اینکه چه صداهایی و با چه شدتی هستند، آنها را دریافت، تقویت و به سمت مغز مخابره می کند. دستگاه شنوایی انسان برای هر محیط صوتی برنامه ی خاصی را پیاده می کند. کاربران کم شنوا به علت آسیب شنوایی که دارند از این موهبت الهی محروم هستند و وقتی سمعک می زنند باید این امر برای آنها تحقق یابد و به همین علت، در سمعک های پیشرفته مداری اختراع و تعبیه شده است که به صورت هوشمند محیط صوتی کاربر را همیشه اسکن و آنالیز می کند و متناسب با اینکه کاربر در چه محیط صوتی قرار دارد، تنظیمات و تقویت سمعک و همچنین نوع پاسخ فرکانسی سمعک تغییر می کند تا کاربر بتواند در آن محیط شنوایی خارق العاده ای را تجربه کند. هر چقدر توانایی سمعک در زمینه ی اسکن، آنالیز و شناخت محیط ها بیشتر باشد، کاربر راحتی بیشتری و در عین حال تجربه ی شنیداری عالی را با سمعک خواهد داشت. سمعک های رده بالا می توانند 6 محیط صوتی مختلف را بشناسند (این محیط های صوتی عبارت هستند از: محیطی که آرام و عاری از هر گونه صدا است، محیطی که فقط گفتار وجود دارد، محیطی که فقط سر و صدا و نویز وجود دارد، محیط صوتی که فقط موسیقی در آن وجود دارد، محیط صوتی که گفتار و سر و صدا با همدیگر وجود دارند و محیط صوتی درون خودرو). هر چه رده ی عملکردی سمعک پایین تر می آید، توانایی سمعک در شناخت تعداد این محیط ها کم می شود، سمعک هایی که رده ی متوسط دارند فقط توانایی شناخت سه محیط صوتی را دارند و سمعک های رده ی پایین تر توانایی شناخت یک محیط صوتی را دارند. ”

“تحقیقات اخیری که در آمریکا بر روی تعداد کثیری از کاربران سمعک انجام شده است نشانگر آن است که بخش اعظمی از کاربران دوست دارند که خودشان بتوانند صدای سمعک را کم و زیاد و تنظیم کنند. با وجود اینکه سمعک های کنونی هوشمند هستند و به صورت خودکار و کاملا هوشمندانه صدای سمعک را متناسب با اینکه چه صدایی را با چه شدتی دریافت می کنند، تقویت و به گوش کاربر ارایه می کنند، مواقعی وجود دارد که کاربر بنا به میل و پسند خودش دوست دارد ورای حدود تنظیمی خودکار سمعک عمل کند و تنظیمات صدای سمعکش در اختیار او باشد. اکنون که استفاده از گوشی های هوشمند همراه و نیز اپ های متعدد و متنوع برای هر کاری فراگیر شده است، اپ مخصوص تنظیم صدای سمعک، برای تنظیم ولوم و کیفیت صدای سمعک و نیز برای تغییر برنامه ی سمعک ارایه شده است. کاربر سمعک با این اپ می تواند تمامی تنظیمات سمعکش را تغییر دهد بدون اینکه نیاز به وسیله ی جانبی دیگری باشد. این اپ به صورت بی سیم و مستقیم به سمعک کاربر وصل می شود و استفاده از آن هیچ تاثیری بر میزان مصرف باتری سمعک ندارد. فناوری کاملا هوشمند و بهینه که برای کاربران سمعک از سوی شرکت زیمنس ارایه شده است. ”

“برخی از کاربران بنا به دلایل خاص خودش، تمایلی به اتسفاده از اپ مخصوص تنظیم سمعک ندارند و می خواهند این کار را از طریق ریموت کنترل جداگانه ای انجام دهند. زیمنس برای این کاربران، ریموت کنترل کوچکی را طراحی و تهیه کرده است تا این کاربران بتوانند تمامی تنظیم مربوط به سمعک همچون تنظیم میزان تقویت و کیفیت صدای سمعک و یا تغییر برنامه ی سمعک را انجام دهند. این ریموت به صورت بی سیم و مستقیم به سمعک وصل می شود و کار با آن راحت و آسان است. ”

“سمعک های هوشمند کنونی قادر هستند محیط صوتی کاربر را اسکن و آنالیز کنند و جهت صدایی را که دریافت می کنند، شناسایی و شکار کنند و یا اگر گفتار باشد، فارغ از اینکه از کدام سمت کاربر می آید، می توانند به صورت خودکار و هوشمند بر روی آن تمرکز کنند. این ویژگی سمعک های هوشمند وقتی بهینه تر و کامل تر می شود که کاربر هر دو گوش خود سمعک داشته باشد. به عبارت دیگر، سمعک دو گوشی زده باشد. در این حالت، سمعک ها با هم ارتباط بی سیمی سریع و بدون تاخیری دارند و همیشه با هم در ارتباط هستند و داده های خود را بین همدیگر به اشتراک می گذراند و با همدیگر تصمیم می گیرند که بهترین حالت پردازشی برای کاربر کدام است و همان را اجرا می کنند. علاوه بر اینکه این فناوری به صورت خودکار و در پس زمینه کار می کند، زیمنس اختیار تغییر جهت دریافت صداها و یا تمرکز بر روی جهت خاصی را به کاربر سمعک از طریق اپ مخصوص فراهم آورده است. کاربر به کمک اپ مخصوص تنظیم سمعک می تواند جهت شکار صداها را تغییر دهد. اینکه سمعک ها به سمت جلوی کاربر، به سمت پشت او و یا طرف راست و چپ او تمرکز کنند تا او بتواند صداها را از جهت مورد نظر خودش بشنود، کاملا در اختیار کاربر سمعک است و او است که به سمعک ها دستور می دهد تا به کدام سمت حساس باشند. بدین ترتیب، کاربر سمعک قادر خواهد بود هر صدایی را از هر سمتی که بخواهد، بشنود.”

“سمعک های هوشمند کنونی قادر هستند محیط صوتی کاربر را اسکن و آنالیز کنند و جهت صدایی را که دریافت می کنند، شناسایی و شکار کنند و یا اگر گفتار باشد، فارغ از اینکه از کدام سمت کاربر می آید، می توانند به صورت خودکار و هوشمند بر روی آن تمرکز کنند. این ویژگی سمعک های هوشمند وقتی بهینه تر و کامل تر می شود که کاربر هر دو گوش خود سمعک داشته باشد. به عبارت دیگر، سمعک دو گوشی زده باشد. در این حالت، سمعک ها با هم ارتباط بی سیمی سریع و بدون تاخیری دارند و همیشه با هم در ارتباط هستند و داده های خود را بین همدیگر به اشتراک می گذراند و با همدیگر تصمیم می گیرند که بهترین حالت پردازشی برای کاربر کدام است و همان را اجرا می کنند. علاوه بر اینکه این فناوری به صورت خودکار و در پس زمینه کار می کند، زیمنس اختیار تغییر جهت دریافت صداها و یا تمرکز بر روی جهت خاصی را به کاربر سمعک از طریق اپ مخصوص فراهم آورده است. کاربر به کمک اپ مخصوص تنظیم سمعک می تواند جهت شکار صداها را تغییر دهد. اینکه سمعک ها به سمت جلوی کاربر، به سمت پشت او و یا طرف راست و چپ او تمرکز کنند تا او بتواند صداها را از جهت مورد نظر خودش بشنود، کاملا در اختیار کاربر سمعک است و او است که به سمعک ها دستور می دهد تا به کدام سمت حساس باشند. بدین ترتیب، کاربر سمعک قادر خواهد بود هر صدایی را از هر سمتی که بخواهد، بشنود.”

“کاربر سمعک علاوه بر اینکه دوست دارد جهت شکار صداها را خودش و از طریق اپ مخصوص تنظیم سمعک تعیین کند، دوست دارد وسعت و حدود آن زاویه از محیط را نیز تعیین و کنترل کند. مثلا او دوست دارد صداهایی که در نیمه ی جلویی او هستند را کامل دریافت کند و یا فقط دوست دارد آن زاویه ی باریکی که فقط در روبروی او (نوک بینی او) هست را دریافت کند و وسعت دریافت صدا تا حد امکان باریک باشد. کاربر سمعک با اپ مخصوص تنظیم سمعک می تواند وسعت دریافت صداها را علاوه بر تعیین جهت دریافت صدا، تعیین و مشخص کند. بدین وسیله او قادر است هر صدایی را از هر جهتی که بیاید دریافت کند و هیچ صدایی را از دست ندهد.”

کاربر سمعک با اپ مخصوص تنظیم سمعک می تواند جهت شکار صداها را خودش تعیین کند. اینکه صداهای روبرو، پشت سر، طرف راست یا چپ را بگیرید، کاملا در اختیار کاربر است و او می تواند جهت دریافت و شکار صدا توسط سمعک هوشمند را تعیین کند.

کاربر سمعک علاوه بر تنظیم میزان بلندی (ولوم) سمعک از طریف اپ مخصوص تنظیم سمعک می تواند کیفیت صدای سمعک که (زیروبمی نام دارد) را تنظیم کند. گاهی مواقع لازم است ولوم سمعک زیاد یا کم گردد، ولی گاهی اوقات ولوم صدای سمعک خوب است و کیفیت صدا نیاز به تنظیم دارد، مثلا نیاز است که صدای سمعک اندکی زیرتر یا بم تر گردد. برای این کار تنظیم زیروبمی کمک کننده است. کاربر با این تنظیم می تواند بین صداها بالانس ایجاد کند و در محیط هایی که جنس صدا او را آزار می دهد، کیفیت صدای سمعک را تغییر دهد تا متناسب با دلخواه خودش باشد.

برای تنظیم سمعک نیاز به تعیین میزان کم شنوایی و به عبارت تخصصی تر، تعیین آستانه های شنوایی فرد می باشد. زمانی برای تعیین آستانه های شنوایی فرد باید از دستگاه ادیومتر و اتاقک ضد صوت مخصوص شنوایی سنجی استفاده می شد که یکی از محدودیت های آن عدم امکان تحرک و پرتابل بودن آن است. اکنون سمعک های هوشمند کنونی قادر هستند آستانه های شنوایی کاربر را با دقت نزدیک به ادیومتر تعیین و مشخص کنند. مزیت این کار، پرتابل بودن آن و امکان تعیین آستانه ها در ویزیت هایی است که در منزل انجام می شود. اگرچه برای تشخیص و درمان پزشکی باید از ادیومتر و اتاقک مخصوص استفاده گردد و برای این کار نیاز به حضور فرد در کلینیک شنوایی است، اما برای مواقعی که تشخیص پزشکی صورت گرفته و نیاز به دریافت سمعک تعیین شده است و در مواقعی که نیاز به تغییر تنظیمات سمعک به دلیل تغییر میزان کم شنوایی کاربر است، می توان از این قابلیت سمعک های هوشمند استفاده کرد. سمعک بر روی گوش فرد قرار می گیرد و صداهایی در فرکانس های مختلف برای گوش او پخش می شود و بدین وسیله، آزمایش شنوایی سنجی برای او جهت تعیین آستانه های شنوایی و تعیین میزان تقویت لازم برای او صورت می گیرد.

سمعک های هوشمند اعجاب انگیز و خارق العاده هستند. توانایی های عجیب و شگفت آوری دارند. محیط صوتی کاربر را همیشه و به صورت مداوم اسکن و آنالیز می کنند و همیشه به دنبال یافتن بهترین تنظیم برای او هستند. سمعک های هوشمند کارهای متعدد و متفاوتی را با هم انجام می دهند. یکی از این کارها داده نگاری است. بعد از اینکه سمعک از سوی متخصص شنوایی تنظیم و تحویل کاربر می شود، سمعک هوشمند تمامی اطلاعات صوتی را که از تمامی محیط های صوتی کاربر دریافت می کند را در حافظه ی خود ثبت و ضبط می کند و در جلسه ی بعدی که سمعک از سوی متخصص شنوایی به رایانه وصل می شود تا تنظیمات ظریف انجام گیرد، این اطلاعات در اختیار متخصص شنوایی قرار می گیرد و او بهتر می تواند تصمیم بگیرد که کاربر در هر محیط صوتی چقدر تجربه ی شنیدن با کیفیت خوب را داشته است و در کجاها نیاز به اعمال تنظیمات خاص است تا بدین وسیله سمعک برای هر کاربر و متناسب با شرایط محیط صوتی او و متناسب با وضعیت شنوایی او تنظیم مجدد و شخصی سازی شود. ه ضبط و ثبت داده ها، داده نگاری گفته می شود. هر چقدر رده ی عملکردی سمعک بالاتر باشد، محدوده ی عملکردی این داده نگاری برای محیط های صوتی و برنامه های مختلف بیشتر خواهد بود و متخصص شنوایی اطلاعات کامل تر و بیشتری را جهت اعمال بهتر تنظیمات جدید خواهد داشت.

سمعک های هوشمند اعجاب انگیز و خارق العاده هستند. توانایی های عجیب و شگفت آوری دارند. محیط صوتی کاربر را همیشه و به صورت مداوم اسکن و آنالیز می کنند و همیشه به دنبال یافتن بهترین تنظیم برای او هستند. سمعک های هوشمند کارهای متعدد و متفاوتی را با هم انجام می دهند. یکی از این کارها یادگیری است. تعریف دقی و محکمه پسندی که برای هوش مصنوعی می توان در حال حاضر ارایه کرده این است: سیستمی هوشمند است که بتواند یاد بگیرد. سمعک های هوشمند همچون انسان توانایی یادگیری دارند. آن ها محیط صوتی کاربر را اسکن و آنالیز می کنند و میزان تغییری را که کاربر به محض دریافت صداها و با کمک اپ مخصوص تنظیم سمعک و یا از طریق دکمه های تنظیمی خود سمعک انجام می دهد را ثبت می کنند و این کار را برای تمامی زمان هایی که وقایع صوتی مختلف رخ می دهد را ثبت و می نگارند. بعد از یک تا دو هفته، با روش آنالیز آماری پیشرفته ای که برای هوش مصنوعی سمعک ها ارایه شده است، این داده ها توسط خود سمعک بررسی می شود و بهترین حالت تنظیمی صدا تعیین می گردد و سمعک یاد می گیرد که کاربر دوست دارد صداها را به چه شکلی بشنود. در قدیم، برای اینکه سمعک برای هر کاربری و متناسب با نیازهای شنیداری و محیط صوتی او تنظیم شود نیاز بود کاربر در حدود 10 تا 12 جلسه در کلینیک شنوایی حضور پیدا کند تا تنظیمات ظریف صورت بگیرد. فناوری هوش مصنوعی سمعک و توانایی یادگیری سمعک های هوشمند این جلسات حضوری متعدد کاربر را به نحو قابل ملاحظه ای کاهش داده است. سمعک های هوشمند یادگیرنده دستیار ویژه ی متخصص شنوایی در تنظیم سمعک هستند و کمک شایانی به متخصص شنوایی در شخصی سازی تظیمات سمعک از سوی متخصص شنوایی برای هر کاربر می کنند و حتی ممکن است برای انجام تنظیمات مجدد، دیگر نیازی به حضور کاربر در کلینیک شنوایی نباشد و خود سمعک تنظیمات مورد نیاز کاربر را پس از یادگیری اعمال کند. هر چه رده ی سمعک بالاتر باشد، روند یادگیری سمعک در تعداد باندهای فرکانسی بیشتری رخ می دهد و هر ناحیه ی فرکانسی بهتر و متناسب با نیازهای شنیداری کاربر تنظیم می شود. با کاهش رده ی عملکردی سمعک، تعداد باندهای فرکانسی که پدیده ی یادگیری رخ می دهد کمتر می شود و تنظیمات اعمال شده، کلی تر خواهد بود و به ظرافت روند یادگیری که برای سمعک های رده بالاتر رخ می دهد، صورت نخواهد پذیرفت.

“آن دسته از افراد کم شنوایی که دفعه ی اول سمعک می زنند، اگر صدای سمعک دقیقا متناسب با وضعیت آستانه های شنوایی او تنظیم گردد، صدای سمعک برای او بلند به نظر خواهد رسید، چون به علت کم شنیدن، مغزش عادت به ضعیف شنیدن صداها دارد و هر چقدر از زمان کم شنوا شدنش بیشتر گذشته باشد و در فاصله ی زمانی دیتر برای دریافت و استفاده از سمعک اقدام کرده باشد، صداهای تقویت شده با سمعک را بلندتر خواهد شنید و در اوایل کار ممکن است برای او راحت و دلپسند نباشد. به همین دلیل، متخصص شنوایی میزان تقویت سمعک او را اندکی کم می کند تا کاربر سمعک به مرور استفاده و تمرین با سمعکش عادت کند و پس از گذشت مدت زمانی، میزان تقویت سمعک به تدریج و اندک اندک افزایش یابد و برای این کار ممکن است به حضور مجدد و فیزیکی کاربر در کلینیک شنوایی و تنظیم مجدد سمعک او نیاز است و این امر باعث گرفته شدن وقت کاربر می شود. فناوری تنظیم خودکار سمعک این مشکل را حل کرده است، سمعک به تدریج و با استفاده ی متعدد آن از سوی کاربر، به صورت خودکار و هوشمند میزان تقویت را در گام های کوچکی و کم کم افزایش می دهد و این یکی از توانیی های استثنایی سمعک هوشمند است و بدین ترتیب، تعداد دفعات مراجعه ی کاربر به کیلنیک شنوایی و سمعک کاهش می یابد. ”

تینیتوس، که معادل فارسی آن وزوز نام دارد، به صدایی گفته می شود که درون سر فرد و یا گوش او شنیده می شود، در حالی که منبع صوتی خارجی در دنیای بیرون برای آن وجود ندارد. فارغ از اینکه دلایل متعددی برای ایجاد این صدا وجود دارد و نیاز به ارزیابی کامل شنوایی است، صدایی است که برای فرد مبتلا بسیار آزاردهنده است. درمان های پزشکی و توانبخشی متعددی برای آن وجود دارد و بسته به نتیجه ی آزمایشات شنوایی و تست های تخصصی ارزیابی شنوایی، نوع درمان انتخاب و برای فرد پیاده می شود. یکی از درمان های توانبخشی وزوز، پوشش آن می باشد که به نام ماسکینگ تینتوس معروف است و دستگاهی که این کار را انجام می دهد به نام تینیتوس ماسکر معروف است. در این رویکرد درمانی، نویزی به گوش فرد پخش می شود که به صورت خش خش و یا به صورت صدای باد است و این نویز باعث می شود فرد صدای وزوز خودش را نشنود. به عنوان مثال، عین حالتی می ماند که روی چیزی سرپوش انداخته شود و با این کار، آن چیز از چشم ها سر پوشیده بماند. در این حالت، سیگنال یا نویزی که برای پوشش وزوز به کار می رود، در طول زمان جنس آن (فرکانس و شدت صدا) تغییر نمی کند و همیشه ثابت است. به عنوان مثال، صدای یک فن که همیشه در حال کار هست و یک صدای ثابتی دارد.

تینیتوس، که معادل فارسی آن وزوز نام دارد، به صدایی گفته می شود که درون سر فرد و یا گوش او شنیده می شود، در حالی که منبع صوتی خارجی در دنیای بیرون برای آن وجود ندارد. فارغ از اینکه دلایل متعددی برای ایجاد این صدا وجود دارد و نیاز به ارزیابی کامل شنوایی است، صدایی است که برای فرد مبتلا بسیار آزاردهنده است. درمان های پزشکی و توانبخشی متعددی برای آن وجود دارد و بسته به نتیجه ی آزمایشات شنوایی و تست های تخصصی ارزیابی شنوایی، نوع درمان انتخاب و برای فرد پیاده می شود. یکی از درمان های توانبخشی وزوز، پوشش آن می باشد که به نام ماسکینگ تینتوس معروف است و دستگاهی که این کار را انجام می دهد به نام تینیتوس ماسکر معروف است. در این رویکرد درمانی، نویزی به گوش فرد پخش می شود که به صورت خش خش و یا به صورت صدای باد است و این نویز باعث می شود فرد صدای وزوز خودش را نشنود. به عنوان مثال، عین حالتی می ماند که روی چیزی سرپوش انداخته شود و با این کار، آن چیز از چشم ها سر پوشیده بماند. در این حالت، سیگنال یا نویزی که برای پوشش وزوز به کار می رود، در طول زمان جنس آن (فرکانس و شدت صدا) تغییر می کند و این تغییر صدا حالت خوشایند و آرام بخشی را برای فرد به دنبال دارد. موج دریا از همان اول برای بشر آرام بخش بوده است. به عمین دلیل، در این فناوری از صدای دریا استفاده می شود و با تغییرات متنوعی که در جنس صدا ایجاد می شود، علاوه بر پوشش وزوز، حس خوشایند و آرام بخشی به فرد می دهد. همچنین نویز دریا باعث تحریک عصب شنوایی و ایجاد الگوهای خاصی از فعالیت در آن می شود که منجر به از بین رفتن طبیعی وزوز و قطع کامل آن می شود.

“تینیتوس، که معادل فارسی آن وزوز نام دارد، به صدایی گفته می شود که درون سر فرد و یا گوش او شنیده می شود، در حالی که منبع صوتی خارجی در دنیای بیرون برای آن وجود ندارد. فارغ از اینکه دلایل متعددی برای ایجاد این صدا وجود دارد و نیاز به ارزیابی کامل شنوایی است، صدایی است که برای فرد مبتلا بسیار آزاردهنده است. درمان های پزشکی و توانبخشی متعددی برای آن وجود دارد و بسته به نتیجه ی آزمایشات شنوایی و تست های تخصصی ارزیابی شنوایی، نوع درمان انتخاب و برای فرد پیاده می شود. یکی از درمان های توانبخشی وزوز که مهار وزوز نام دارد، جدیدترین و به روزترین درمان توانبخشی است که حاصل مطالعات نوروساینس و مغز می باشد. در این روش، بر اساس مشخصات وزوز فرد، نوع تقویت و یا نویز ارایه شده از سوی سمعک به صورت خاصی طراحی و به گوش کاربر ارایه می شود و باعث تحریک عصب شنوایی و مغز او به گونه ای می گردد که وزوز فرد کم شده و یا به طور کامل از بین می رود. این درمان بهتر از روش پوشش وزوز است چون در این روش درمانی، سرپوش روی وزوزی که همیشه هست، گذاشته نمی شود، بلکه کل وزوز از بین می رود. این روش درمانی یکی از بهترین روش های درمانی توانبخشی وزوز است که منحصرا از سوی شرکت زیمنس ارایه شده است. سمعکی که علاوه بر تقویت صداها این قابلیت را داشته باشد، برای کاربران دچار کم شنوایی و وزوز بسیار مناسب خواهد بود. ”